bugün

yıllar evvel yalnızlığımla boğuşurken hayatıma güneş gibi doğan güzeller güzeli ve evlenmeyi düşündüğüm sevgilimin ilk kez seviştiğimiz sırada bana söylediği cümle.

onu çok sevmiştim oysa ki, yarınlarım onunla yeniden deniz kokacaktı, kayalıklarda beraber oturup bira içerken yüzümüze dalgalar çarpacaktı, aşkı yeniden tadıyordum, o kadar mesuttum ki.

alkollü bir gecede bize geldik, "çıplak uyuyalım ama sevişmeyelim" dedim, kabul etti, "tamam" derken gözlerinin içi gülüyordu, ona karşı duyduğum tüm aşka rağmen içimden "mal" demekten kendimi alıkoyamadım. içki içmiştik ve sonunda günah günahı doğurdu, zina etmeye başladık. ben hemen kan geldi mi diye baktım, çünkü bekaret bozulurken akan kanı görmeyi çok severim ama netice olumsuzdu, gözlerinin içine baktım;

-kızlığımı senden önce teslim ettim, beni affet, dedi.

-bunun ne anlama geldiğini biliyor musun? dedim,

-hayır bilmiyorum.

-devam edemeyeceğim, derhal üstüne giyin ve git, taksi çağıracağım, dedim.

üstünü giyindi ve gitti, sonrasında birkaç kez aradı, açmayınca aramayı da bıraktı. bir başka aşk maceram daha kızın cörtlemiş çıkmasıyla yarım kalmıştı...