bu yaşıma geldim hiç kız arkadaşım olmadı. herkesin sevgilisi varken benim yoksa bundan şunu anlıyorum sıkıntı bende. it kopuk şerefsiz olamadık. malum kızların kimlerden hoşlandığı belli.
birkaç farklı tipte bulunurlar. en önemli tipleri:
güçlü görünenler:
* ortamda ne olursa olsun asla umrunda değildir. güçlü görünmelerinin sebebi budur size güçlü görünürler ama aslında ellerinden çok fazla bir şey gelmediği için ve hata yaparım korkusu ile etkileşime fiile dönüşmeyen eylemlere sahiplerdir. soğuk davranışlar sergilerler. sadece bir kişiye yani sevdiğine gerçek zayıflığını belli eder.
güçlü olanlar:
* her türlü konu hakkında bilgi sahipleridir. her konuda sizin ile diyolağa girebilir. birilerine yardım etmekten asla çekinmezler. çünkü güç karaktere yansımıştır. karakterleri sağlam olduğu için kendilerini ezemezsiniz. sıcak kanlıdırlar. diyaloğa kolayca girebilirsiniz. ancak sadece işinizi yapmak için. merhametlidirler. sadece sevdiği kişiye sorular sorar ve onlara kendilerini sevdirirler.
duygusuz olanlar:
* sadece sizin elinizdeki imkanlara bakarlar. eğer birisi ile diyaloğa girer bilin ki çıkar ilişkisi vardır. siz onunla konuştuğunuz zaman soğuk davranırlar ve kendilerini uzak tutarlar. ama kendilerinin bir ihtiyacı olduğu zaman ise size çok yakın olurlar. sadece çıkar ilişkileri kurarlar. sevgisi çıkar üzerine yapılıdır.
şefkatli ve sadık olanlar:
* ne olursa olsun sizi asla bırakmazlar. kendilerinden çok sevdiklerini düşünürler. bağlandığı kişi için elinden gelen her şeyi yapar. sevdiği kişiyi bulunca artık diğer tüm insanlara yabancı olurlar. sevgilisine bağlılıkta çok katıdır. onu üzmek istemez. kendini sevdiği kişiye adar ve teslim eder. (umarım onu gerçekten seven kişiyi bulmuştur. yoksa diğer kişilerden farklı olarak en çok yarayı alacak kızdır. ) sevgide sınır tanımaz ama kendisine saygısı vardır.
kızlar ikiye ayrılır.ilk grup;
iki sağlam erkek arkadaşın arasını bozabilecek tek nedendirler...hoşlarına da gider bu durum,onlar yaratılış icabı erkekleri,peşlerinden koşmaları gereken yaratıklar olarak yorumlar ve hepsini potansiyel sapık olarak düşünür.üstelik kafalarında erkekleri kendi çaplarında bir yarışmaya bile sokarlar(ahmet tipsiz elendi...mehmet'in parası yok elendi falan) ve kazanana ödülünü verirler.pek yüz verilmeye gelmezler yaani.
ikinci grup;
yeri geldiğinde bir anne şefkatiyle,kimi zamanda da sicacık bir dost gibi yaklaşırlar.ayrıntılarla uğraşmayı sevmeyen biz erkekler için önümüzü daha iyi görmemizi sağlayan bir fener olurlar çoğu zaman.taşıdıkları zerafet, bize sorumluluklarımızı hatırlatır ve birilerinin umrunda olmanın güzel bir şey olduğunu sonuna kadar hissettirirler bize...iyi ki var olan şeylerdir yani...
7 aydır kendileriyle muhabbet etmişliğim yoktur. Kendimi tebrik mi etsem, yoksa sövsem mi kendime, bilemedim şimdi. He burada filan konuşuyoruz bazılarıyla amma canlı kanlı sesini duyabildigim bir kızla oturup iki çift laflamadim 7 aydır. insan biraz tuhaf oluyor. Kızlar nasıl " merhaba " diyor unuttum mesela. Ya da bazıları çok hoş kokuyor, o güzel kokuları da unuttum ben. Bu ben de garip bir duruma yol açtı:
Yaşıtım bir kız görünce duygulaniyorum mesela. Bir de güzelse. Hem de baya duygulaniyorum. Hastayim galiba. Sonumuz hayrola.
