çoğunlukla üşengeç kişilerde görülen durum. bende de var. belki üşengeçlikten, belki başka sebebi... öyle ki bir şiir kitabını alıp okumaya başladığımda öncelikle sayfaları atlar, atlar, atlar sadece gözümün kestiği şiirleri okurum. ve düşünürüm ki sayfalarca anlatabilmek yerine bir şeyi satırlarla anlatabilmekte galiba işin güzelliği.
okuma özürlü olduğumuz için olabilir. genelde uzun şiirlerde ''baba çok uzun ne okuyacam'' şeklinde bir tepki olur. kısa şiirler ifadesi net ve yalındır. uzun şiir hem sizi hem karşınızda olan kişiyi sıkar. şiir in kısası makbuldur.
