yarım saat falan süren oldukça basit bir ameliyattır. hastalık fazla ilerlemeden ne kadar erken gidilirse sonraki süreç o kadar rahat olur. tabi burada rahat olur demem rahat olacağı anlamına gelmiyor, daha kötü olmaz sadece.
edit : klasik ameliyatlar dışında alternatif tedavi yöntemleri var, ilk olarak onların denenmesinde fayda var.
geçen hafta perşembe günü olduğum ameliyat. olun ve kurtulun arkadaş. şimdi gayet oturmuş, kahve içmekteyim. günlük pansumana gitmek biraz sıkıcı olabiliyor onun harici gayet sağlıklısın. tabi ilk üç kalkamadım yataktan.
lazer veya neşter ile kuyruk sokumu denilen bölgeye yapılan operasyondur.
lazer ile olanı: biraz pahalı ve tekrarlanma oranı % 1 kadardır. sadece lokal anestezi ile 3 dakika ile yapılan ameliyat yöntemidir. yapılınca anında kalkıp sorunsuzca eve gidebileceğiniz ameliyat şeklidir. yatakta günlerce yatmazsınız. hayatınız normal seyrinde olur. ameliyat izi de kalmaz çünkü dikiş atılmaz.
neşter ile yapılan: tekrarlanma olasılığı her zaman vardır. kökü tam kazınmaz. günlerce yatakta yatabilirsiniz. ucuzdur. ameliyat izi kalır.
Şimdi saat 08.00 da hastaneye gittik biraz beklettiler sonra yatışım yapıldı. Bekle bekle öldüm doktorum da birsürü ameliyata girip çıkıyordu. Saat 15.00 civarları sedyem odamın önüne geldi. Kalp atışlarım hızlandı. Herkes ameliyat kolay diyordu. Yattım sedyede korkuyordum sonuçta ilk ameliyatımdı. Ameliyattane girişinde biri vardı doktordu galiba. Koluma birşey taktı. Daha sonra o girişe serum takmışlardı da neyse. Beni olusturdular falan filan. Sonra komik doktor beni güldüre güldüre ameliyathaneye soktu. Domuz bir hemsire girdi. Sırtımı açtı. Çok utandım. Lokal anestezi olacaktım. iğneyi bir bastı. Ömrümden ömür gitti. içine çekme kendini diye kızdı sinirlendim ben de. iki doktor elimi tuttu. 4-5 defa o iğne bana girdi çıktı. En sonunda vazgeçtiler. Koluma bir iğne yaptılar uyuştum yatirdilar iç çamaşırı çıkardıklarını hatırlıyorum sadece. Sonra kafamın altına birşey koymuslardı. Doktora başladılar mı diye sordum. Çoktan başladılar dedi. Yani ben doktor diyorum ama onlar doktordu galiba. Neyse bir bardakta pisliği gördüm ama hiç kıl görmedim nedense. Neyse sonra sedyede yatirdilar. Ama ben gözümü açamadım halbuki benden bir önceki hasta çok iyi gorunuyordu guluyordu. Ben çok kötüydüm. Yatağa yatirdilar. Bakın bunu hiç unutmayın sıvı tuketmenize izin verdikleri zaman ilk önce mutlaka kahve için ya da kafeinli birşeyler bunu mutlaka yapın yoksa baş ağrınız ölene kadar hiç geçmez. Bir ara sancıyla uyandım. Belden aşağısı uyusuk olduğu için çişimi çok zor yaptım kalıcılık gibi birşeye ama hiç utanmadım çok korkunç şu anda dren taktılar evdeyim yarın da dren çıkacak çok korkuyorum açır diye o ameliyata kolay diyen insanları allah kahretsin çok aciyor canım çook.
Cuma sabahı olucağım ameliyat. Tahminen cuma akşamı buraya tecrübelerimi editliyicem.
edit:yarın sabah 9.30 da gireceğim 11 de alınacağım kesinleşen ameliyat.
bu gün tahlil oldum 4 tüp kan aldılar. kalp ritmi falan ölçüldü anestezi uzmanıyla görüştüm(localde karar kıldık).
bu arada a grubu olacağımda ortaya çıktı. yarın akşam tahminen bir edit daha geçerim.
edit: ha birde şimdiden yatakta lol oynama talimi yapıyorum.
9.30 da oldum şimdi yatıyorum. Anestezi geçti sayılır ama hiç acı yok. En sıkıntılı kısmı çiş yapana kadar yatakta kıvrandım. Özel hastanede olmanın gerçekten faydası var.
Edit: ameliyatı dün oldum çok güzel geçti parça parça ayrıntılı bir şekilde anlatıyorum. öncelikle cuma sabahı saat 8 de
hastaneye yatırıldım. 8.15 gibi içeri gelen hemşiri koluma damar yolu açtı ve ordan sakinleştirici yaptı.(çok hoş bir his soğuk bir sıvı damarınıza giriyor kafanızı hafif güzel yapıyor) zaten korkmuyordum sakinleştiriciyi yiyince iyice koy göte oldum sedyede ameliyathaneye giderken süpermen filan yaptım(kafam güzel). ama bilincim açık yani sadece hafif leylayım. alındım ameliyathaneye içerisi soğuktu bu arada banada hasta önlüğü giydirdiler. sedyeye oturttular. kafamı dize yaklaştırmamı istediler belden iğne yapmak için. tabi bana bir tırsma geldi dedim iğneyi görmek istiyorum. tamam dediler gösterdiler. hayatımda gördüğüm en uzun iğne ama aynı zamanda en incesi. bana dediler ki kafanı ne kadar yaklaştırırsan o kadar az acır. iğne hiç acıtmadı hatta zor hissettim ama 3 saniye içinde ayağım seyirtti.
tek ayağımı sedyeye attım ikinci ayağımı elimin yardımıyla sedyeye atabildim. yavaş yavaş belden aşağısının bok çuvalına döndüğünü hissettim garip bir histi. hatta hissizlikti. alt taraf tamamen iptal. tabi bir yandanda bana serumu vs dayıyorlar. ameliyat tam 25 dk sürdü bu sırada anestezi uzmanıyla sohbet ettik bana aletleri tanıttı en son parçayı önüme koydular. ben kıllı mıllı birşey bekliyorum 50 gr kıl varsa 50 gr yağ ve et vardı yumruk büyüklüğüne yakındı. tabii ben birşey hissetmiyorum.
neyse beni odama aldılar. saat 12 ye kadar birşey yemek yok 12de yemek getiricez ondan sonra bol bol su içsin dediler.
ha bu arada sedyeyle yatağımın yanına geldiğim sırada önce ayağımı bok çuvalı gibi yatağa attılar sonra bana yardım edip yatağa geçirdiler. tabi bu sahne benim komiğime gitti kahkaha ile gülmeye başladım. karnımda dahil aşağısı sanki banaait değildi his yok hareket yok insan bir tırsmıyor değil felç mi kaldım. neyse saatler böyle geçerken en sıkıntılı kısmına geldik burda o kadar serumdan sonra benim tuvaletim geldi kasıklarım taş gibi oldu. acaip acı çekiyorum ama hangi aletle işiyicem alet yok ki iptal alet. en sonunda hemşireyi çağırdık kasıklarıma masaj yaptı(evet aletin üs tarafına masaj yaptı) bende yavaş yavaş aleti hissetmeye başladım(bu arada 30 dk geçti) mermi tetiğe gelince hemşireyi dışarı çıkardım aldım ördeği ömrü hayatta böyle bir his yok. nirvanadayım. çişte normal çiş değil serum işiyorum resmen.
abartısız 1 lt lik ördeği 3 sefer doldurdum 5 dk içinde. neyse o sırada yemek geldi yedim. 2-3 saat sonra artık tüm uyuşukluk geçmişti sadece belim biraz sızlıyordu. ameliyat yeriyse çok yüklenmediğim sürece ağrımıyordu sıkıntı yoktu.
ha bu arada yara yerinede dren takılmıştı pis kanı almak için. saat 9 gibi bir ağrı kesici ve rahat uyumam için damar yolundan bir ilaç yapıldı. bu sırada dünya kupasını izledim (fransa ne koydu ama?) böyle zaman geçti saat başı hemşire gelip tansiyonumu ateşimi ölçüyor sıkıntımın olup olmadığını soruyordu(evet özel hastane) sıkıntı yoktu bu sabah doktorum geldi. gayet güzel damar yolu aparatını çözdü pansuman yaptı dreni aldı. telefonumun şarjı bittiği için kendi telefona çekip gösterdi dikiş izlerini saymazsak görüntü düzelmişti. bana bol bol kola içmemi oturmak dışında herşeyi yapabileceğimi(sırt üstü yatmakda dahil.) pazartesi duş alıp pansumana gelmem gerektiğini söyledi. ayrıca pansumanı babama öğreticek bundan sonra gelmemede gerek kalmıyacaktı(bunu biz rica ettik hastane uzaktı doktorda sıkıntının olmadığını söyledi) 10 gün sonra kontrole gidicem yara kendine gelmişse dikişlerimi alıcak ve hastaneyle işim biticek.
not:yukarıda ki ameliyat devlet hastanesinde ki doktorun başından savarcasına kendinin yapamayacağını söylemesinden ve kartal eğitim ve araştırma hastanesine yönlendirilmem sonucunda özel hastanede yapılmıştır. notun notu:doktoruma sordum gerçekten ileriymiş ama içeriyi çok iyi temizledik ameliyat çok iyi geçti dedi.
çıkarılacak sonuç:devlet hastaneleri rezil ve pezevenktir.
yakın akrabamın olduğu, galiba bir kaç türü olan ameliyat. direkt deliyolar lan. o kılı çıkarmak için. tabi bu da bir yılda anca iyileşmesine neden oluyor. birkaç gün sonra işinize dönebilirsiniz ama dikkat etmeniz gerekiyor.
Evet arkadaşlar dün olduğum ameliyattir. Ameliyat öncesi burda ve diger sözlüklerde yazılanları dikkatlice okumamin faydasını cok gördüm. Ben de kendi deneyimlerimi paylaşayım istedim.
malum şeyi fark ettikten sonra hemen ameliyat olmak istedim. Çünkü büyüdükçe oyulacak alan da büyüyecekti. Bakırköy Acıbadem hastanesine dün sabah 8.30 da geldim. Gece 12 den itibaren hiçbir şey yemedim. Odaya yatisim yapıldıktan sonra anestezi uzmani gelip sorular sordu. Sırtımı dinledi, tansiyon ölçüldü, nabza bakıldı vs. Daha sonra ameliyat kiyafetim geldi. Tamamen soyunup giyiyorsunuz. Damar yolu açıldı bu arada. Ameliyatim 11.30 olacağını soylediler. Iki saat once bir hap verdiler sakinleştirici. Cok soru sorduğum için vermiş olabilirler.Bu haptan sonra "düşme tehlikesi olan hasta" bilekligi takildi ve yattım. Müthiş bir kafasi var. Mal mal gülmeye başladım. Herkese her seye gülüyordum. Sonra mayistim ve uyumusum.
Kalktigimda 11.20 idi saat ve beni ameliyathaneye götürmeye gelmişlerdi. Ameliyathaneye girdim. Herkesin dedigi gibi soğuk bir yer. Sanki ben orda degilmisim gibi bir muhabbet dönüyor orda. Sonra doktorum geldi biraz bir seyler konustuk ve narkoz verildi bana. Ilk iki saniye bir sey yoktu. Sonra bir karincalanma ve sicaklik hissetim. Sunu dedigimi hatirliyorum "ooo kafasi şimdi geldi". Uyandigimda sirt ustu yatiyordum. Kalcamda acı ve ağrı vardı. Bir de buna ameliyathanenin soğukluğu eklenince titremekten daha cok aciyordu. Acıya dayanikliyimdir ve pek ses cikarmam. Ama bu titreme esnasında "yavas yavas acıyor" dediğimi biliyorum. Odaya döndüğümde 2 saat geçmişti. Ilk saatler acı ve ağrı cok normal. verilen ilaçlarla bu acı bir nebze azaliyor.
Ben hemen ameliyat oldugum icin baklava seklinde değil duz bir cizgi ile ameliyat olmusum. Yani büyük değilmiş. Bu cok onemli arkadaslar hemen ameliyat olun anlar anlamaz. Benim 12 dikisim var. Diğer türlü 30 dikisi buldugu oluyor diye biliyorum.
Ameliyattan sonra cis yapmamiz lazım. Iste buyuk sorunlardan biri. Yaklaşık 2 litre su ictikten sonra iyice sıkıştım fakat yapamadım. Olmadi bir türlü. Yok böyle bir sey. Patlıcak kadar cisin var ama çıkmıyor. Bu vaziyette 2 saat sonra birkac damla geldi. 15 dk sonra da rahat rahat yapabildim. Sabir gerektiriyor arkadaslar. Ben cok stres yapmistim. Çünkü oraya cubuk sokuyorlar yapamazsan ve o gerçekten acıtıyor.
Bogazima ameliyatta nefes almam icin boru soktuklarindan orasi baya bi tahris olmus. Ve sesim kısık hala. Oksuremiyorum çünkü dikislerim acıyor.
bende diren yok bu arada. Haftaya carsambaya kadar pansuman da olmayacagimi söyledi doktor. Bayramda tekirdaga bile gidebilcem. Ayaga kalkmaya basladim bugün. Ayaga kalkmak cok zor sey. Bugün taburcu olucam.
ertelemeyin hemen olun arkadaslar. Ilerleyen süreçleri eve gidince daha rahat yazıcam. Şimdi yan tarafıma dogru yatmış vaziyette hastanedeyim. Sorusu olan arkadaslar yazabilir bana. Gecmis olsun hepimize.
Edit1: ameliyat olalı bugün itibari ile 4 gün oldu. Ikinci günün sonunda taburcu oldum. Eve çıktıktan sonra her şey daha kolay. Eve giderken taksinin arka koltuğunda uzanmış şekilde gittim.
En önemli uyarim geliyor. Yediklerinize dikkat edin. Bol bol su için. Kabiz olmayin ! Ameliyat sonrasinda bile ben böyle aci yaşamadım. Klozete oturmak cok kolay sıkıntı yok bundan korkmayin.
Bugün bayram nedeniyle tekirdaga geldim. On koltukta yatar vaziyette yolculuk etmek biraz zordu sadece. Artik hareketlerim daha seri ve daha kolay. Agrim acim hic yok. Hastaneden sonra hic olmadi zaten. Sadece hapsirirken ve oksururken canınız aciyor.
ilerleyen günlerde yeni editlerde görüşmek üzere.
edit2: uzun süre yazmadığımı fark ettim. Bugün 1 ayı geçti artık. çok iyiyim. Hatta son 1 haftada 2 kere spora gittim. Ameliyattan 9 gün sonra dikişlerimin yarısı alındı ve o gün başladım oturmaya. ilk 9 günün psikolojik baskısını üzerinizden atıyorsunuz. Evet tekrar iyileşiyorsunuz ! Tekrar hayata dönüp sosyal oluyorsunuz. Çok fazla dedim yine diyeyim fark eder etmez gidin ve ameliyat olun.
edit3: Aradan 7 ay geçti. Turp gibiyim maşallah. Özel mesajla ulaşan arkadaşlara elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum. Genelde sorulan soru ne kadar para verdiğim. özel sigortadan dolayı para ödemedim, pek önemi yok hastanenin bana göre. Ameliyat sonrası 5 yıldızlı otel muamelesi görüyorsunuz sadece.
Spora başlayalı 5 ay oldu. Sadece ilk zamanlar bench press ve mide çalışırken ağrı oluyordu Artık o da yok. Ağırlıklara devam.
Ben ankarada mevlüt topbaşa ellettirmiştim o bölgemi.. Lokal anestezi yapıldı doktorla konuşa konuşa 15 dk oldum, operasyondan sonra pansuman yapıldı hemen kalktım akşamına da bindim otobüse 10 saatlik bir otobüs yolculuğundan sonra eve ulaştım. Amaaa üç ay pansuman yaptık. Ocakta ameliyat oldum yazın korkudan denize bile girmedim o sene ama şimdi iyi durumum üstünden iki sene geçti hiç bir problem yok. Bu da böyle bir anımdır.
3 sene önce olmuş ve hastalığı tekrarlamiş biri olarak söylüyorum ki dayanılmaz ağrı sizi yoksa olmayın. Bende ağrı yoktu ama tanıdık doktor var dediler olalim dedik yoğun dersler olduğu halde. Göte sayısız dikiş atmislar ameliyattan sonra bile pansuman yapmam gerekti. Tamam oturan biriyim kabul ediyorum ama napayım yani amuda mı kalkayim. Kısaca aklı olan kaçar bu ameliyattan. Yaşınız 35den büyükse Olun ama.
Geçen pazartesi olduğum ameliyattır efendim. Pazar gecesi 24.00'dan sonra hiçbir şey yeyip içmedim doktor tavsiyesiyle. Sabah 10'da kolumda damar yolunu açması amacıyla takılmış serumla girdim ameliyathaneye. Anestezi uzmanı sedyeye yüzüstü yat dedi. Her ne kadar belden omuriliğe yapılan iğneyle uyuşturmanın daha kolay olacağını söyleseler de ben genel anestezi istedim. Ilk defa ameliyata girecektim, bıçak altına yatma psikolojisi bilirsiniz korktum diyebiliriz. * Bu sebeple genel istedim, neyse. Kolumda takılı olan seruma ekledikler anestezi sıvısına başımı kaldırmış bakarken doktor yat dedi. Beş saniye sürdü sürmedi, içimden sesler duydum ve gerisi yok bende.
Saat on birde ameliyathaneden çıkmışım. Çeşitli saçma sayıklamalardan -konuştuğumu hatırlıyorum ama ne dediğimi bilmiyorum- sonra uyandım. Kapalı ameliyat olmuştum. Uyandığımda sızı sadece vardı malum bölgede. Biraz sonra hemşire ağrı kesici serum taktı. Geceye kadar rahat rahat yattım. Gece yeniden sızlamaya başladı ama hemşire gece rahat uyuyabilmem için popodan ağrı kesici yaptı. O gece rahat uyudum. Tabi ameliyat bölgemde yükselen dren ve sırtüstü hiçbir şekilde dönemeden ne kadar rahat yatılabilirse demek istedim. *
Ertesi sabah doktor geldi. Paketi ve dreni çıkardı. Yeniden pansuman yapılarak taburcu edildim. Doktor antibiyotik ve ağrı kesici haplar yazdı.
O günden bu güne 6 gün oldu. Her gün pansuman yaptı annem. Ayrıca küçük sızılar hariç pek ağrım olmadı bugüne kadar. Onu da ağrı kesicilerle atlattım. 4 gün sonra dikişlerimi aldırmaya gidicem.
Zor olan neydi derseniz sayın dostlarım altı gündür yatıyorum. Yan yatınca üzerine yattığınız bacağınız bayağı hırpalanıcak. Bunun dışında tuvalet sorunu var tabi. Ben ilk üç gün bilinçaltıma yerleştirdiğim gibi tuvalete gitmedim. Dördüncü günün şafağında artık gitmek zorundaydım. Pek korktuğum gibi bir şey olmadı. Ayakta yapıyoruz işte bi o sakat. Temizliği falan :/
Gelişmeleri bildircem. Kıps.
Edit: bugün 12. Gün sayın dostlarım. Dün doktora gittim dikişlerim alınsın diye. Doktor bir iki gün daha kalsın tedbir amaçlı dedi. Yarın aldırıcam dikişleri sabah gidip. Doktor artık oturabileceğimi söyledi. Dikişler alındıktan sonra banyo yapabilirsin dedi. Hatta şaşırtıcı ki denize de girebilirsin dedi. Durum bu sevgili yazarlar. Dikişler alınırken acır diye korkmaktayım. Hatta ameliyata girerken bu kadar korkmuyordum. :) neyse dikişlerim alındığında tekrar yazıcam. Hoşçakalın.
Edit2: dikişlerimi aldırdım sayın halkımız. Korkuyordum yazdığım gibi ama korkulacak hiçbir şey yokmuş. Bir dakika içinde dikişlerim alınmıştı hem de ben hiç acı duymadan. Doktor şimdilik simit şeklinde bir mindere oturabilirsin dedi. Banyo, havuz, deniz de serbest. Şu an durum böyle bugün 16. gün. Tuvalet sorununu da klozete oturarak çözdüm. Yazacaklarım şimdilik bu kadar.
Not: bunları yazıyorum çünkü ameliyattan önce ve sonraki aşamaları çılgınlar gibi merak ediyordum. Belki bu da birilerinin merakını dindirmeye yardımcı olur.
