ola ki ileride bıraktığım emanete böyle seslenirim.
küçüğüm...
ritüeller, dayatmalar ve moda. birleşince insana hırsına yenik düşmüş çürük bir ömür bağışlar. bir bakarsın arındırdığını, sakındığını, en iyi şekilde yaşadığını zannettiğin hayatını ziyan etmişsin. oturmuş kalmışsın avangard tekli berjerin üzerinde. ya da bu hız ve hırs dolu yarış pistinden topluyorlar senin tek bacağını, arabanın sol tekeri ile birlikte. onu dahi tamir edebiliyorlar ama senin sermayen azalmış. herşeyin üzerine basa basa, özellikle de ilişkilerin... yükselme. durul, tadını çıkar, kulak tıka ve ilerle. yoksa ne kadar uzun yaşarsan yaşa sana ne katacağını görmez gözün, o ömrün.
ömrünün sana merhamet ve sağlam bir karakter kazandırdığını görmek istiyorum. ve seni başkalarının karar verdiği, "öyle olması gerekir çünkü adettir. öyle olması gerekir çünkü olmazsa şöyle olur derler." gibi bir hayatın çok dışında büyüteceğim. yolun sonuna gelip ardıma baktığım da inanıyorum ki seni, başkalarından ayıran özelliğin merhamet olacak. ne öğretirsem, bunun için öğreteceğim.
Günümü güzelleştiren, bana umut veren yegane ezginin günlüğü şarkısı. Bu şarkının bende ki yerini kelimelerle anlatmam mümkün değil. Ne zaman sıkılsam veya bunalsam direkt karşıma çıkıyor. Hayatımın şarkılarından.
