oyuncaklarimin ben bakmadiğim zaman hareket ettigini düşünürdüm. odadan çikip aniden girerdim belki hareket ederken görürüm diye. kendimce çakallik yaptiğmi saniyordum işte o yaşta.
halinin tam ortasina gecip konser verirdim kumanda da mikrofonumdu tabi.. hali kenarlarindaki o daireleri seyircilerim sanirdim. karnim guruldadiginda midemdekilerin kaynadigini zannederdim..
Açık dondurmaci amcalarin o dondurmalarin icine küçük çocukları koyup onu bize verdigi.
malum küçükken hergun alacak para olmayinca anne beyaz yalanlara başlıyor.
televizyonun içinde minik insanlar olduğuna inanırdım. şimdiki teknoloji piçleri öylemi, veletler nerdeyse teker teker devreleri söküp toplayacak hale gelmiş.
bayern münih' i bayan münih sanar, bununla da yetinmez bayan münih' i almanya kraliçesi sanardım. dolayısı ile bayern münih de kraliçenin takımı oluyor.
ülkeye birgün adalet ve demokrasi geleceğini, benimle bir ülkemin de büyüyeceğini sanırdım. Büyüdükçe anladım ki, o dedikleriM sadece küçük bir yüreğe sığarmış.
