ortaokuldan lise sona dek 1. kaymakam, 2. öğretmen diyordum.
ve hiçbiri bireysel istekler değil ta aksine oğuz kağan'dan günümüze gelen türk ulusuna en çok nasıl katkı sağlayabilirim düşüncesiyle kurduğum ideallerin ve hayallerin sonucuydu.
mesela polislik hayalim hiç olmadı. yerel yöneticiler ve öğretmenler işlerini iyi yaparsa suçlular polisin müdahalesine gerek kalmadan, kaynağında sona erdirilir diye düşünürdüm.
askerlik mesleği biraz fazla hiyerarşi gerektirdiği için pek hayal etmedim.
ancak dönem dönem dağ dağ gezecek bir istihbaratçı olma hayalimde vardı hudut boylarında.
kar kışın altında, pek çok zaman bir başıma olacak şekilde.
Uçak mühendisi ya da pilot olmak istiyordum ama hemşire oldum. Sağlıktan da nefret ediyorum. Nasipse evlenip koca parası yiyeceğim. 2 senede meslekten soğudum.
hep bilim insanı veya doğa bilimcisi olacağım derdim ve gerçekten de bilim insanı olup, bir şeyler de başardık gibi. Şimdi de bir hobi olarak, film insanı olma yolunda ilerliyoruz.
Hep, "Sekreter olacağım" derdim. Bunu beğenmezlerdi çünkü daha vasıflı mesleklerden birini söylemem gerekirdi. Ticaret meslek lisesi / sekreterlik bölümünü bitirdim, üniversitede basın okudum ama vasıflı meslek söyleyenlerin çoğu da lise terk oldu.
