polisini destekleyen seven koruyan, hatta uluslarlararası arenalarda dahi diğer milletlerin polislerini çok seven insan tipi. polisi her daim çok sever yani.
polisin vurduğu jopun, kırdığı kafanın sorunlara çözüm olabileceğini sanar. bu sanrının sebebi de düzenli olarak yapılan savaş propagandalarının bu birey üzerindeki etkileridir.
bu bireye göre her daim bir savaş, her daim bir işgal vardır. öyle şizofrenik bir dünyadadır.
genellikle dayak ve küfür üstüne kurulu bir eğitim görmüşlerdir. dayak yeyince susarlar pusarlar, dayağı atan ele saygı gösterirler taparlar. dayak yediklerinde susarlar ve herkesin dayak yeyince susacağını sanarlar.
( bu dayak üstüne kurul eğitim bana bir köpeğin eğitimini hatırlattı. olsa olsa bir tesadüftür )
polise taş attıktan sonra komalık (!) olan çocuktur.
(bkz: kürt faşizmi)
eylem yapan, molotoflar atan, araba yakan, vitrin indiren, kısaca memleketi karıştıran kansızlara kürt milliyetçisi derken vatanın bütünlüğünü savunan herkesi faşist olarak etiketleyen zigotlar olduğu sürece bu böyle devam edecektir.
beyin lobları kıvrımsız, hatta beyinleri yusyuvarlak olan insanlardır. 7'sinde de, 70'inde de, faşist hep küçüktür, küçük kalacaktır. pkk kadar zararlılardır ve birbiriyle beslenirler.