20 gün kaldigim şehir, ve önümüzdeki 4 seneyi gecirecegim sehir.
Yalova gibi deniz zengini bi yerden sonra burasi gercekten bunaltici olabiliyor.
Gercekten cok farkli bir sehir, seramik ve porselen baskenti apartmanlarin disi bile seramik kapli, porselen gormekten bi sure sonra mideniz bulaniyor.gercekten boyle bi yerin olmasi şaka gibi.Tabi bor zengini bi ilimiz oldugu gercegi gerekcesiyle gelecegin sehri olabilir..
en uygun tabiriyle orman şehri. çünkü dört bir yanı ormandır. çok güzel, minik ve sakin bir şehir. tofaşlı apaçisi de boldur. insanları da efendidir samimidir. irtifası 900 metre olmasından mütevellüd serindir. ilk geleni en çok etkileyen seramik zenginliğidir.
ilkokula gitmeden önce yetiştiğim baba memleketidir. Çok hoştur. (Sonra Antalya'ya gittik.)
Eski şehrinde dolaşırken hayran kalmamak elde değildir, camiler yan yana sıralanmıştır ve buram buram Osmanlı kokusu alırsınız. "Şurada bir film çeksem mi ya?" diye düşünebilirsiniz.
Şehir gerçekten gelişememektedir, yani biraz yol alıyor ama Antalya'nın geliştiği gelişmemektedir.
insanları muhafazakar ağırlıklıdır. Hemde koyu muhafazakardır, zaten muhafazakar olmayanlar Eskişehir'e kaçıp gidiyor. insanlarını ilk tanışmada oldukça iyi insanlar olduklarını düşünürsünüz fakat sonra sonra dedikoducu ve şikayetçi etmekten haz alan insanlar olduklarını farkedince hafiften soğuyabilirsiniz. Bir ömür geçmez bunlarla aman.
bir dönemin mitolojik şairleri oturmuşlar konuşmuşlar, biz bu memleketin adını nasıl neşredebilir ve çok soğuk olan yeri nasıl turizm cennetine avdet ettirebiliriz diye pınar başında otururken. Biri demez mi, kütahyanın pınarları aksa yukarı aksa. Deyiverir o gün bu gündür pınarları ile tanınan bir yer olarak dimağlara sirayet eder. Seyyar tayyar ölmedi.
eskişehir gibi türkiye'de örnek gösterilecek medeni ve modern bir şehrin hemen yanıbaşında olmasına rağmen, yobazlığı ile insanı hayretlere düşüren ildir. sevmem.
havanın kırmızı tonu, aralıksız ve sakin yağan kar. işte size bir kütahya kış gecesi özeti.
kütahyada tam 6 kış geçirdim öğrencilikte ve kış mevsimini bana sevdirdi bu monakodumu memleketi, inanılır gibi değil ama yılbaşı kartpostallarındaki samimi hava vardı bu şehirde.
istanbulda geçirdiğim 4. kış bu ve hepsinden nefret ettim. ben böyle yavşak şehir görmedim arkadaş.
insan işte, ordayken burda olmak istiyo burdayken oraya gitmek istiyo ayran gönlünü içtiğim. özlüyorum lan, ben bildiğin kütahyayı özlüyorum dünyada özlenecek onca şehir varken.
al eline çayını sigaranı, mp3 ten bi secret garden aç. izle, iç geçir.
hayatımızda adam gibi kar görmediğimiz manisadan, üniversite okumaya bu karasal iklimli fakat kendine siyasi haritalarda ege bölgesinde yer bulan, ordayken sevimsiz gelen sonraları çok özlenecek olan üç heceli şehire gitmek varmış kaderde. ben 5 sene kyk da kaldım çünkü orası kapısında o zamanlar "kütahya da ki ikinci evinize hoş geldiniz" (birincisi nerde mk?) yazan ve yaşamaya başladığım an evim kabul ettiğim bir yer olmuştu. 2006-2010 arası kütahya kyk bir hogwarts bir jackdaw bir palet kasabası bir united center niteliğindeydi benim için. 2000 küsür öğrencinin barındığı bu oyun bahçesinde 100 kişilik alanında uzman dev bir arkadaş grubuyla yaşanılabilecek en güzel öğrenciliği yaşattı bana burası. o zamanlar önemli olan üniversiteden sonraki hayaller ve hedeflenen hayattı. ama şimdi görüyorum ki yaşarken nefret ettiğim o şehir hayatımın en mutlu zamanlarımın deplasmanıymış. evliya çelebinin kütahyalı olmasına şaşırmıyordum o sıra ben "tabi kütahyalıdır, sikerim böyle memleketi gidiyom ben" demiştir diyordum. ama hakkaten çok mutluyduk lan. yaratıcı adamlardık eğlenmeyi biliyorduk.
tabi 3 senemi verdiğim 3 senesini aldığım gözleri cennet manzarası kişi de bu mutluluğun başrollerinde. o zamanlar dert ettiğim şeyler olsaymış keşke bütün derdimiz.
hayallerini gerçekleştiren ve gerçekleştirmekte olan bir insan olarak ben o zamanlar mutluluğu bu zamanlarda daha çok yaşayacağımı zannediyordum.
Gördüğüm kadarıyla sosyal hayatın kafe üzerine kurulduğu şehir.o kadar öğrenci varken daha fazla sosyal faaliyet yapılmalı.öğrenci,halk,belediye,üniversite bu konuda iş birliği yapmalı.
Küçük, cafeleri ve avm'si her zaman dolu şehir. Sera avm'de 45 dakika bilet almak için beklediğim oldu. Kırmızı dolmuşları şehrin en büyük sorunu olmakla beraber. Dolmuşları her zaman pis ve tozlu ve tıklım tıklım doludur. Dolmuş şoförleri içinde ise her zaman sinirli kavgaya hazır tipler çoğunlukta.
En iyi köfteyi köfteci pehlivanda yiyebilirsiniz. Eğer öğrenciyseniz donas'ın numarasını rehbere mutlaka ekleyin.
Gloria, inci, palmiye ve mecburiyet caddesi üzerinde sosyal hayat akar.
Şehirde pek etkinlik, konser olmaz.
Kışın gece dışarıya çıkarsanız is kokusu teninize işler.
2009- 2010 yılımı üniversitesinde geçirdiğim şehirdir. Sonuc ise koşa koşa kaçmak oldu. Ha iyi anılarım var mı? Tabii ki de. Ama bir istanbullu olarak oraya alışamadım be sözlük.
