bazen yoksullukla acıtasyona, bazen cahillikle geri kalmışlığa, bazen terörist suçlamasıyla, bazen sözde kürdistan'ın gelecek vaad eden önemli şahsiyetine monte edilen insan evladıdır. şimdi arkadaşım bu çocukların böyle olması kimin suçudur? en başından başlamak gerekir! eğitimsiz ve fakir yaşaması kimin suçudur? bok attığın devletin mi? yoksa bakamayacağı kadar çocuk yapan aile büyüğünün mü? yoksa kanına girip devlete karşı kışkırtan, mitinglerde eline taşı tutuşturup 'bak bu yöne doğru atacaksın' diye yol gösteren geri zekalının mı? yoksa çıkarılan isyanı bastıran görevli polisin mi? adı üstünde çocuktur! ne fikri olabilir ki, sen zorlamazsan yada yol göstermezsen! yada çalışmazsan kim harçlık verebilir ki onlara. onların sefalet ve eğitimsizlik içinde yaşamasına onlar mı izin veriyor yoksa sen mi? bir düşün bakalım.
adı üstünde çocuktur. kürdistanı, angolası yok bu işin. her ne kadar bazı hayvanlar insanın tek masum çağının süresini kısaltmaktan, taraf olmayı, kavga etmeyi çocukların zihinlerine kazımaktan haz alıyorsa da çocuk sadece çocuktur. kutsallığı da buradadır, doğduğu yerde, anasının babasının milletinde değil. aklı olan biliyor bunu, aklı olmayan da emziğini alıp oyuncak tüfek veriyor çocuğunun eline.
kürdistanın kutsal melekleriymiş... yakalanıp da asmaya kıyılamayan köpek de "cennetteki babanız" mıdır, nedir?
pkk'ya katılmaları durumunda hayatlarının hatasını yapacak çocuklardır. ayrıca kürt diye bir şey yoktur onlarda türk'tür. yalnızca kendilerini kürt sanırlar.
çoğu iyi şartlar içinde olmayan ve ne yazık ki çocuk işte adı üzerinde çocuk olduğu için saf olduğu için kandırılan pislik işlere alet edilmeye çalışılan bu vatanın evlatlarıdır.
yanına hangi sıfat konursa konsun, çocuktur sadece tanımı. çocuk. günahsız, temiz, kötülük görmeden henüz, candır, birtanedir çocuk, neşedir, dudaktaki gülümseme, büyüklerin içindeki masum kıskançlık hissidir çocuk... kürt de olsa türk de olsa çocuk o sadece. minicik bir çocuk. unutma, elleri senden çok daha minik...
günümüz şartlarında şımarma lüksüne sahip olamamış çocuktur.
mutemelen bir ailenin sayılamayacak kadar çok evladından biridir. yine muhtemelen eğitim seviyesi düşük olan bir ailenin çocuğudur, yine muhtemelen fakir bir ailenin çocuğudur, yine muhtemelen birey olabilmesi için, gösterilmesi gereken ilgi ve eğitimi görememiştir. yani hayata 3 puan, hatta 5 puan geriden başlamıştır.
onun hayata bu kadar geriden başlamasında hepimizin payı vardır. belki onun haklarını gasp etmiyoruz fakat en iyi ihtimalle onun hakkını gasp edenleri görüp seyirci kalıyoruz.
pkk nın yeri gelip direkt silahla öldürdüğü yeri gelip de dağa çıkması için kandırıp öldürttüğü çocuklardır.
not. pkk sempatizanı kardeşim eksi oy vermen problem değil de o çocukların yok edilmesi gerçek bir problem. henüz kundakalrında katledilen bebekleri unutma tek bahaneleri vardı onları katledenlerin : korucuların bebekleri olması.
Fakirlik edebiyati yapilarak, ulkenin diger bolgelerinde yasayan yoksul cocuklarin varligi gozlerden kaciyor ve mevcut sorunun ekonomik ve sosyal olsundan yola cikip bu kadar buyutulmemesi gerekir diyecegim geliyor ama soruyorum kendi kendime "neden manisada bir yoruk cocugu, rizede bir laz cocugu, mardinde bir arap cocugu bilincaltinda devlete karsi bir antipati gelistirmiyorda, kurt cocugu devletten nefret ediyor?"
Acaba bu cocuklarin babalarina, gozleri onunde asker tarafindan atilan daykalarin, yedirilen boklarin "fakirlik edebiyatindan" ote bir nokta etki ettigi dusunulebilir mi?
Binlerce cocuk taniyorum, olaganustu hal bolgesinde buyumus, bu zulmu yapan askerlerin apoletlerini sokup kiclarina sokmadan asla ve asla silahlarini birakmayacaklar.
"Haksiz yere akitilan kan kurumaz" diyor eski bir pers krali.
turkiyenin kurdistan sorununu cozememesinin ve asla cozemeyecek olusunun nedeni aslinda sudur;
önüne hangi sıfat getirilirse getirilsin çocuk çocuktur. hiç bir yanlışları için onları suçlamak, yaftalamak doğru değildir. kürt çocukları, o.çocukları,arap çocukları. her ne olursa olsun çocukturlar. ve sadece şefkat ve güleryüz ile cıvıl cıvıl yapmak mümkündür dünyayı.
"diyorum ki, farklı insanların varlığını vazgeçilmez sayan, hayatın devamında birlikte bulunmanın gerekliliğini kaçınılmaz sayan bir kültürden geliyoruz." *
kimileri eksik olsun bu kültür diyebilir, eksik oldu zaten.
her şey yarım. silkelenin.
dünya üzerindeki dış etkenlere karşı en dirençli çocuklardır.. yemişim eskimosunu, aborcinini.. bilimsel çalışma isteyen varsa -10 derecede yalın ayak dal taşak sokakta kar üstünde gezen kürt çocukları buna en güzel örnek olacaktır.. hakikaten merak ediyorum, o soğukta bizim tarafın günde üç öğün süt içen, kinder süpriz yumurtasından hüpleten çocukları 5 dakika dursa o soğukta geberirler. bunlara birşey olmuyor.
ya da kürt türk çocukları değil de bu , yoksullukmu kötü desem aslında işin iç yüzü, bilemedim arkadaş..
her şeyden ama her şeyden önce çocukturlar. dil, din, ırk ayrımı gibi kavramlara henüz uzaktırlar. sokaklarında oynarken bir uzaylı gelse onunla bile oynarlar. çünkü henüz içlerinde büyüklere has savaş gibi, kavga gibi, ayrımcılık gibi lanet olası tohumlar yoktur. ve yine lanet olası büyüklerin dünyasında bir piyon gibi kullanılırlar. çocukturlar lan onlar çocuk. bırakın oyun oynasınlar, gülsünler. ileride ağlamak için çok zamanları olacak nasıl olsa.
ekonomik sorunlarından daha fazla hissedilen sorunları olan çocuklardır.
ataerki içinde büyüyen, çok bireyli ailelere doğan bu çocuklar aynı zamanda herhangi bir yerde kürtçe konuştuklarında aşağılanma, ceza ve yaptırım görme tehdidi ile büyümüşler, hapislere düşünce sadece kendi dilini bilen anneleri ile iletişime bile geçememişlerdir görüş günlerinde. nedeni dilleri, kültürleridir.
yıllar yılı apoletli bazı şahısların insanlıktan çıkmış rezilliği ile, ki elbette emir komuta zinciri ile tertiplenen bu yapılanmalar bugün deşifre edilmekte ve umarım hak ettiği yaptırımın en azından bir bölümünü görecektir, ölüm kuyularına, asit kuyularına, sonu ölümle bitecek "sorgu odalarına", cudi dağının sırtında kelepçelenecekleri ağaçlara mahkûm edilmiş ve öldürülmüş, bir pislik gibi sahipsiz bırakılmış babalarının cesetleri ile büyümüştür bu çocuklar.
en yakın zamanda vücuduna yaşından çok kurşun boşaltılan bir örnek için:
her halukarda kötülenmeye mahkum entry olacaksamda olurum, zira;
biz kürtlüğe değil kürtçülüğe, türklüğe değil türkçülüğe karşıyız dedirtebilir pekala.
didime gittim, ben. beni bir zaza karşıladı. mavi şehirdeki pazarda dolaşırken böbürleniyordu. oraların ekmeğini bu adam yiyordu.
istanbulda arabamı park ettim, devletin sokağına. bıyıkları aşağı sarkmış bi ülkücü alıyordu otopark parasını.
mesele, rant meselesidir. iki uç da kullanılıyor. devletin bilinçli ihmaliyle, mağduriyet yaratıldı; bu bir gerçek. ve mağdurlar da harika birer maşadır rant yemek için.
mesele illa bir olmak, tek olmak da değildir. mesele beraber olmaktır. birlikte yaşamaktır, ortak bir gelecek istemektir. bu çocuklarda beraber yaşama arzusu uyandırırsak o zaman çözülür herşey. bir olmaktan öte beraber olduğumuz zaman türküye oluruz.
sadece onlar fakir anasını satayım, sadece onlar açlıkla büyüdü, sadece onlar dışlandı, kars ta yaşayanlar hiç yoksulluk çekmedi, ardahan ın dağındakiler köşklerde saraylarda yaşadı. bursa'da da hiç fakir yok. şu kurduğum cümleden utanıyorum, neden mi? "onlar" dediğim için, kardeşim senin kürt olman, benim eskimo olmam, diğerinin avustralyalı olması ne değiştiriyor? benim bokum yeşil mi? hepimiz insanız insan! hepimiz aynı bokun içinde yüzüyoruz. benim de yıllarca adam gibi ayakkabım olmadı, ki düşündüm de hala yok lan. ben de çoğu zaman yarı aç gezdim, hala da öyle. ama ben açım diye dağa çıkıyo muyum? açım diye benim gibilerin canını alıyo muyum? yoldan geçen kadına kıza laf atıyo muyum? zevk için ya da tipini sevmedim diye adam dövüyo muyum? acitize yapmayın lan artık, herkes aç işte. kürdistanmış, tabi canım, tabi güzelim, insanların anlamadığı hepimizin topun ağzında olduğu, önce kendini düzelticeksin, maşa olmayacaksın kendini kullandırmayacaksın. sonra ben bireyim diyeceksin. siz aç gezdiniz de biz havyarla büyüdük sanki mna koyim.
çoğu kahredici derecede yoksuldur. büyük şehirlerin kenarında çamurlu yolların sonunda kurulmuş köpek kulübesinden hallice dört duvarların içinde yaşarlar. arabanızın camlarını silmek ya da mendil satmak için arsızca saldırılar size, aslında hayata... cahil bir ailede yetişmiş cahil çocuklar nasıl olursa onlar da öyledirler. otoriteye karşı alerjik oluşları ve suça bulaşmaları hep bu yüzdendir. yoksul ve cahil bırakılan bir ingiliz bir fransız çocuğundan farklı değillerdir.
bunların grup halinde olanlarına, oğlum gidin başka yerde oynayın, rahatsız oluyorum gibi bir şeyler derseniz, istisnasız her zaman isteğiniz reddedilir. ama yarım saat kadar sonra aralarındaki istişarelerin neticesi orayı terkederler. yani ilk anda kesinlikle türklere tepkilidirler. ama aralarındaki konuşmalara olan saygılarından, bir arada hareket etmeye verdikleri önemden orayı terkederler. yoksa türkün rahatsız olması hiç umurlarında olmaz. bir de biz senin emrinle gitmeyiz mesajı vermek isterler. aslında emirden tırsmışlardır ilk anda. gitmek de istemişlerdir. ama senin demenle de gitmedik mesajını mutlaka verirler.
