insanlık, vicdan, güzellik, iyilik...
bugünlerde pek rastlayamıyoruz bunlara.
ama çokça rastladığımız bir şey var;
kötülük...kötü kalplilik...
bugün bir haber gördüm.
içim parçalandı...
ingiltere'de kimliği belirsiz kişiler bir kuğu'nun yuvasını dağıtıyorlar ve yuvada bulunan kuluçkadaki yumurtaları kırıyorlar. tuğla ile parçalıyorlar. https://galeri.uludagsozluk.com/r/2046073/+
bir kuğunun yuvasını dağıtıp, kuluçkadaki yavrularını parçalayacak kadar nasıl kötü olabilir ki insanlar?
bu kadar kötülüğün manası nedir?
bu kötülükler yarın bir gün onları bulmayacak mı zannediyorlar?
bence bu yapılan tamamen bilinçli bir kötülük.
umarım afları olmaz.
--spoiler--
Kötülükler kazanmış olanlar ise; her bir kötülüğün karşılığı, kendi misliyledir.
Bunları bir zillet sarıp kaplar. Onları Allah'ın gazabından kurtaracak hiçbir koruyucu yoktur. Onların yüzleri, sanki bir karanlık gecenin parçalarına bürünmüş gibidir. işte bunlar ateşin halkıdırlar; orada süresiz kalacaklardır. (yunus suresi-27. ayet)
--spoiler--
bunu yapanlara çok beddua ettim.
ve ben allah'tan fazla bir şey isteyip o'nu çok meşgul eden bir insan değilim, bu yüzden bedduamın kabul olacağına inanıyorum.
Ben eskiden kötülük ne bilmezdim. Yani kötü olan şeyleri bilirdim de kötü insan ne bilmezdim. Kötü olmak zor sanırdım,vicdan denen bir şey var kimse kötü olamaz sanırdım. Şimdiyse gördüğüm onca kötülükten sonra içimde kalan son insan yanımla iyi kalabilmek için savaş veriyorum.
kötülük yapanın amacının er ya da geç, asla ve asla bir yere varılamayacağını, kötülüğe karşı olan iyi insanlarında bilmesi gereken durum. bir nevi, namuslular, namussuzlar kadar cesur olmalı mevzusu. bir de, kötülük nedir bilmemek değil, kötülüğü bilmek , ama asla birine, kendine , topluma vs karşı , herkesçe kabul görülmüş, kötülükleri yapmamaktır.
