Nerede olursam olayım hiç farketmez ağlarım yani bu böyledir.Kesin çözüm değildir ama bir şeye zarar vermektense içimizdeki öfkenin gittiğine inanıyorum bu şekilde.Mesela çok mu sinirin bozuk ? Ağla.Çok mu bunaldın ? Ağla.ilgiye mi ihtiyacın var ? E ağlasanaaaa.
Kafamı suya sokarım(yüzde yüz işe yarıyor)
Yemek yerim(yüzde doksan işe yarıyor)
yürüyüş yaparım(ferahlatıyor)
açar havai fişek gösterisi izlerim(çok iyi hissettiriyor)
en son, loş ışıkta ağlar uyurum.
Yalnız kalmak için yatağıma gider, yastığıma yorganıma sarılır ağlarım. kendimi herkesten ve her şeyden soyutlarım. Çünkü insanın kendisini kötü hissettiği anlarda olur olmaz düşünceleri devreye giriyor ve bitmek bilmeyen bir sorgulama başlıyor.
Veya evde kimse yoksa açarım müziğimi, yakarım bir sigara, balkonda oturup sırtımı duvara yaslar ve yine düşüncelere dalarım.
" La havle " demek. Nedenini bende bilmiyorum. Ateist bir insan olarak bunu söylemek garip geliyor farkındayım ama toplumsal bir şey olsa gerek diye düşünüyorum. Yaşadığım yerlerde de böyle pek muhafazakar insan bulunmaması da işin garip bir tarafı. Sahi nereden öğrendiysem bu kelimeyi. La havle !
Kitaba deftere gömülüp ders çalışmak. Ders çalışmıyorsam bir defterim var onu açıp sevdiğim şarkıların sözlerini yazıyorum, karmakarışık ingilizce şarkıları ezberlemeye çalışıyorum. o an beynimi meşgul edecek ne varsa yapıyorum kısacası.
Herkes dertli kardesim. Tabi kötü hissetmek icin illa derdinin olması gerekmiyor insan bazen hic nedensiz durgunlasabiliyor.
Herkes gibi bende kötü hissettigim zamanlarda yakin arkadaşlarımla dertlesmeyi tercih ederim.
Tabiki icimizi döktüğünüzde bi nebze rahatlarsınız karsı tarafında telkinleriyle fakat kilit nokta şu;
Kötü hissettiğiniz zamanlarda başkalarının dertlerini dinleyin. Çogunlukla bende nelere canımızı sıkıyorum yahu, milletin derdi dagı aşmış diyeceğiniz gibi istisnai olarak ters tepip ulan şunun dert ettiği şeye bak gibi bir cumle de kurabilirsiniz.
Açık konusmak gerekirse diger bir yol son zamanlardaki guncel haberler icerisinde savas magduru ulkelerdeki insanları ozellikle kadın ve cocukları düşünürüm. Afrikada bir suru insanın bizim of sistim ya deyip daha bitirmeden attığımız su siseleri içindeki toplasan bir bardak çıkmayacak su için neler neler vermezler kimbilir. Ister istemez empati kuruyorum. Bu ne trajiktir ki iyi hissetmemi saglıyor.
Surc-u lisan ettiysek af ola.
