sabahattin ali'ye bu kitapla başlanılması insanların sabahattin ali hakkındaki önyargılarını kırmaya yeterdir, bu kitabı okuduktan sonra zaten sabahattin ali manyağı olması kuvvetle muhtemeldir.
oldukça akıcı ve güzel bir üslubu olan kitaptır. akar gider sayfalar bir oturuşta, bir nefeste bitiverir. oldukça duygusal betimlemeler içeren bir kitaptır. bu yönüyle aslında tanzimat edebiyatı romanlarına biraz benzemiş. hani eylül veya taaşşuk u talat ve fitnat gibi ve kesinlikle bu kitaplardan aşağı kalır yanı yoktur.
tavsiye edebileceğim kitaplardandır.
güzel kitaptır. fakat sonu biraz aceleye gelmiştir sanki. buna rağmen güzelliğinden pek bir şey yitirmez.
--spoiler--
bu romanın sonundan sonra yusuf'un akibetini merak etmekteyim. küçük yaşta gözünün önünde anası babası öldürüldüi kendi de bir cinnet ile 6 kişi artı hayatının aşkını öldürdü, gömdü. zannedersem dönemin şartları ve yörenin koşulları sebebi ile yusuf dağa çıkıp ya efe olmuştur ya da eşkıya. ya da dexter olmuştur, az mı o kadar travma.
--spoiler--
Yazar kitabın son bölümüne şu cümleyle girer:
"bundan sonra anlatacağımız şeyler, iki dakikadan daha az bir zaman içinde oldu."
Evet, kitabın nihayete erdiği yer de tam olarak burası. Aslında ondan da önemli olan nokta, bu iki dakikadan az sürede gerçekleşen olayların, Sabahattin Ali tarafından bir film gibi gözlerimizin önüne sunulması sanırım.
Kitap bütün olarak güzel, şaheser, başyapıt evet, ama bu sahne kanaatimce kitabın en can alıcı sahnesi.
--spoiler--
Yusuf bu iki dakikalık bölümde muazzez'i kaçırmak için eve döner. Saat gecenin körü. Kapıyı açar, Şahinde hanımı, kaymakam izzet beyi, şakir'i, Etem'i, candarma'yı, ve tabi hiçte hoş hallerde olmayan muazzez'i görür. Biz de bu anı film izliyor gibi okuruz. Salondakilerin o halleri, duyguları, ifadeleri, hareketleri, hepsi en ince ayrıntısına kadar kafamızda görüntü halini alır resmen. Ve tabi yusuf ortalığı dağıtır, ışık söner, rastgele ateş etmeye başlar, muazzez'i alır götürür, ve geçte olsa öğrenir ki muazzez ölmüştür.
--spoiler--
çok sakin bir havası vardır romanın. bir iki kötü olay dışında -gerçi baya kötü olaylar olmuştur- böyle sessiz sessiz mutlu yaşar romandaki herkes. tavsiye edilir.
sabahattin ali'nin yazarlığını ve tarzını en belirgin şekilde hissettirdiği şaheseridir. kuyucaklı yusuf'un, edebiyat tarihimizin en romantik kahramanı olduğu bilgisini biraz iddialı bulsam da kabul edebilirim sanırım.
buna ek olarak kitabın kapağını açtığınız andan itibaren kaleme alındığı dönem itibari ile memleket manzaralarını o kadar güzel nakşeder ki okuyucu olan size.
o döneme ait kültürel yapı, yaşantı, duyguların yaşanışı ve haliyle de çarpıklıklar o denli güzel akar ki gözlerinizden, zihninize. bilmiyorum ama bu eserini ben sabahattin ali'nin, şiirlerine benzetiyorum düz yazılarından daha çok. öyle daha bir kafiyeli gibi akıcı bir kitap. misal kürk mantolu madonna veya içimizdeki şeytan'da kısmen sırça köşk'te sabahattin ali'yi daha içe dönük bulmak mümkün ama bu kitabı, biraz daha dokunulabilir, tutulabilir bir şey gibi geliyor bana.
güzel romandır. şöyle güzeldir; o dönemler, kitaplarına doğu-batı çatışmasını konu etmekten kafayı sıyırmış türk edebiyatı yazarlarının aksine bu kitap biraz daha dinlendirici sanki. hani yine bir yerlerden çıkıyor az çok alaturka, alafranga meselesi. çıkmaması elde değil türk klasiği sonuçta o iki zıt kavram birbiriyle karşılaştırılmazsa bir şeyler eksik kalacakmış gibi geliyor artık.
tek anlayamadığım, bir de türk edebiyatının belki de en romantik kahramanı diye bahsedilmişti "yusuf" dan. oysa adam bildiğim odun. onun dışında övgüleri hakettiği kadar olan bir eser. kitabı baştan sona sıkıcı bulsanız da o son bir iki sayfası için bile baştan sona kadar katlanmaya değer.
yusuf a romantik diyen kişinin bu romanı okumadığını sonuna kadar iddia ederim romanı. ***
romantizm konularında yusuf tam bir tomruktur.
yusuf un derin çözümlemelerine dayanamayanlar sıkıntıdan patlayabilir bu romanda, baştan uyaralım. sabahattin ali başlığında aylar evvel yazmıştım, romandan kendine pay biçebilen zevkten kudurur. **
Kürk Mantolu Madonna'nın gölgesinde kalmış bir Sabahattin Ali romanı.Kürk mantolu Madonna'ya göre üslup bakımından daha sağlam bir romandır. Halk edebiyatını, Anadolu insanını bizzat tanıklık ettiği coğrafyada kaleme almıştır. Karakterleri ya mutlak iyi ya da mutlak kötüdür. Yaşar Kemal romanlarındaki tat kalıyor aklınızda bu eserde. Zira Sabahatti Ali'nin devamını yazmaya ömrü yetseydi, ince Memed gibi bir seri halini alabilirdi.
ben kürk mantolu madonna'yı daha çok sevdim. ama bu kitap da okunması gerekenler arasında. hatta en geç orta okulda okutulmalı. gerçekten de kitap 100 temel eserin içinde yer almayı hak ediyor.
--spoiler--
çünkü en azından bu kitabı okuyunca erkekler genç yaştayken bir meslek edinmeleri gerektiğini, kızlar da işsiz bir adamla evlenirlerse bunun ne gibi sonuçlar doğurabileceğini anlıyor. bazen bir kitap bin nasihatten faydalı olabilir.
--spoiler--
