kurtuluş savaşının bir türk-yunan savaşı olduğu doğru. çünkü bakarsanız içerikte yunanlıların izmirde denize dökülmesinden başka aksiyon göremezsiniz kurtuluş savaşı içinde. savaştan hemen sonra anadolu topraklarından mübadele ile gönderilen de sadece rumlar olmuştur. ha, fason devlet diye türkiye cumhuriyeti mi kastediliyor ve öyleyse ingiltere neden türkiye cumhuriyeti kurulsun istesin, o kadarına kafam basmaz benim.
tarih bilinci ve bilgisi olmayanların iddiası. azıcık tarihten anlayan birisi olarak basitçe özetleyeyim size durumu: çanakkale savaşında türklerin anadolu'dan sürülemeyeceği kesinlik kazanmıştı. bu nedenle türkler sevr ile iç anadoluya sıkıştırıldı. fakat çanakkale'yi geçememenin faturası bolşevik ihtilali oldu. ingilizler için, daha doğrusu avrupa için rusya her zaman bir tehditti ve şimdi farklı ve dinamik bir rejimi vardı. bunu gören ingiltere, avrupa'nın doğusunda türkleri tampon olarak tutmayı düşünüyordu. doğuda ingiltere için asıl kritik olan petrol yatakları idi ve onlar zaten cetvelle çizilen sınırlarla uydu devletçikler haline getirilmişti. anadolu'nun batısının yunanlılara verilmesi düşünülüyordu. ingilizlerin oluşturduğu/yazdığı/kurguladığı avrupa tarihinde, yunanlılar avrupa medeniyetinin başlangıcını oluşturdukları için avrupa, yunan sınırında bitiyordu. istanbul ise boğazlardan ve tarihinden ötürü oldukça kritik bir önemdeydi ve yunanlılara verilemeyecek kadar değerliydi. istanbul için hong-kong tarzı bir çözüm düşünüyorlardı. helenin toprakları ise yunanlılara uygun görülmüştü ama yunanlılar biraz aç gözlülük yaptılar. "türkleri bu kadar zayıf ve güçsüz yakalamışken neden daha ileriye gitmeyelim, aptal mıyız biz?" dediler. ilerledikçe ilerlediler. ankara'ya dayandılar. bu durumdan ingilizler hoşnut değildi çünkü yunanlıların aç gözlülüğü, kurdukları dengeyi bozuyordu. bu kısım ayrı ve uzun bir konu, geçelim. uzun yıllardır bir başarı gösteremeyen ve açık bir galibiyet alamayan türk ordusu, 1. ve 2. inönü ve diğer küçük muharebelerde vur-kaç yaparak yunan ordusunu yavaşlattı. burada çerkez ethem'in hakkını verelim. mukayese etmek güç ama ismet inönü'den katkısı az değildir ama siyasette inönü kazanmıştır. bu da çok uzun bir konu...sakarya'da ise bir çok kişinin, çoğu türkün bile beklentilerinin tersine bir şekilde çok açık bir galibiyet geldi. yunanlılar çok kritik bir yenilgi aldı ve dağıldı. yunanistan'da bunun faturası ilerleme kararı alan hükümete çıkartıldı.
yunan ordusunun subaylarının ingiliz eğitimli ve ordunun da ingiltere destekli olduğunu söylemeye gerek yok sanırım. yunan ordusu dağılmıştı ve saldırı sırası türklerdeydi. işte burada da kritik bir seçim vardı: düşmanı izmir'den çıkartmak yeterli miydi, yoksa düşmana beklemedikleri bir yenilgiyi tatdırdıktan sonra o gazla selanik'e girilmeli miydi? mustafa kemal paşa son noktayı izmir'de koymanın yeterli olduğuna kanaat getirdi.
sonuç olarak: kurtuluş savaşı fiilen yunan-türk savaşıdır gerçekten ama yunanistan hiçbir zaman sadece yunanistan olmamıştır. şu son krize kadar da hep avrupanın şımarık çocuğu idi.
kurtuluş savaşını iyi analiz edebilmek için ingilizlerin türklere bakış açısını iyi okumak gerekir. eğer şartlar müsait olsa ingilizler, anadolu'da bir tek türk bile bırakmazdı emin olun.
