kurbanlıkların satışının yapıldığı mekanlar. her türlü kurbanlık hayvanın keçisinden koyununa, ineğinden öküzüne ve hatta yöresel olarak* kimisinde deve bile bulmanızın mümkün olduğu yerler.
şimdiki gibi kış aylarında kurban pazarlarında hayvanların kendi dışkılarıyla ısıttığı çadırlara girdiğiniz zaman dışarı asla adım atmak istemezsiniz, kaloriferden beter ısıtır hayvan dışkıları efendim*. fakat pazardan eve döndüğünüzde acı gerçekle karşılaşırsınız. üstünüze sinen kokunan ötürü bütün elbiselerinizi ve hatta kendinizi 3 gün boyunca suya yatırmanız gerekir. böyle de nalet bişeydir hayvan kokusu.
bir de her sene bu pazarlar kurulduklarında televizyon kanalları gidip kurban pazarlıklarına katılırlar. fiyata razı olmayan esnafa el kol hareketleriyle müşterinin fiyatına ikna ederler. garibim kurban satıcıları bu televizyoncular yüzünden o günkü satışlarından hep zarar ederler.
kurban'a karşı değilim olmam ibadettir fakat o pazarlar nedir? az özen az düzen olsun arkadaş. hayvan sahipleri daha hayvan. neyse ağzı bozduracaklar. evet.
tek kelimeyle leş gibi kokar ve kesinlikle bir bayana göre değildir. taşranın kurban pazarı büyük şehirlere kıyasla daha bir derme çatmadır. kargacık burdacık naylon çadırlara girmek ise beyin uyuşturan bir koku ile mücadele etmek demektir.
pazarda fazla kalmak, beee beeeeaaa möööö bööööö beeeee bööööö beeee me e e eee seslerini bir müddet daha duyuyormuşsunuz hissi verir.
