içimi sızlatan tükenmedir. yahu önceden çevreme baktığımda, birkaç tane kumral kız gözüme çarpardı, şimdilerde etrafta hiç görünmüyorlar. bildiğim bütün kumral kızlar sarışın ve türevlerine dönüşmüşler. bir iki seneye kalmaz kumral diye bir kavram kalmaz ortalıkta. çünkü her hafta sonu saç rengini değiştiren kızların olduğu bir neslin arasında kaybolmaya ve tükenmeye yüz tutmuşlar. sevmeye saçlarından başladığım, saçlarının rengine aşık olduğum o kumral kızlar, sanırım sadece yaşarın ''kumralım'' şarkısında yaşayacaklar. bu yaptığınız haksızlık, bizi sarışın sevmeye mahkum ediyorsunuz.
her insan hayatının belli evrelerinde ihtiyaç duyar değişikliğe.
siyahın keskinliği, kızılın ateşi bir kadının ruhunu zaman zaman yeniler.
elbette dibinden siyah birkaç tel saç gelecekse, "sarı" hiçbir şeyi değiştirmez.
kumral bir kadından daha fazla hissedemezsiniz renklerin gücünü ve anlamını.
ister siyah, ister mor, ister kırmızıya boyasın saçlarını,
asla dip boyasının gelmesinden korkmaz kumral kadın. *
ne çakma sarışınlığın ucuzluğunu, ne siyahın sıradanlığını taşır saç tellerinde,
kendi kahverengi paletinde, kendi sıradanlığını yaratır.
içten içe üzendir. Bende bir takıntı haline geldi artık. Karşıdan gelen kızların memesine, suratına, gözlerine değil de saçlarına bakar oldum. Sarışını var, esmeri var, kızılı, saks mavisi, turuncusu, patlıcan moru var ama kumral yok. Grönland da katledilen penguenlerin arasına mı karıştılar anlamıyorum. Bak ben bile 3 ayda kumral bir erkek oldum, güneş saçlarımda dans etti ve beni kumral kıldı tanrı. Siz hiç mi güneşe çıkmıyorsunuz, güneş hiç mi kavurmuyor saçlarınızı? Nerede bu kumsalda yatan, tarlada çalışan çilli kumral kızlar? Arıyorum ama bulamıyorum. Sanırım kumral kızlar sadece yaşarın şarkısında kaldı:
"bu kaçıncı hasretim, aylardan hangi aydı, söyle kumralım ben adını unuttum, bilmem hatırlar mısın, gözlerim ne renkti, söyle kumralım senin adın neydi"
dikkatli bakınca aslında saç diplerinde olmayan tükenmedir. Saçlarının üstü her ne kadar rengarenk olsa da boyanmış bir kavak ağacının kabuğunu soyduğunda altında parlayan sarımsı pigmentler gibi orada durur. Sadece üst katlara boya atmışlar. Zemin daima kumral. Derine iniyorum.
