ekonomiyi değil, ekonomi politiği düşündüğünüzde ancak "gerçek" bir öneri halini alan önerilerdir. çünkü politikayı ekonomiden yalıtmak mümkün olmadığı gibi ekonomi de politikadan yalıtılamaz. en nihayetinde mevcut ekonomi modeli güven ve istikrar temelinden hareket etmektedir. yatırımcı, güvenli limanları seçer. bu güvenli liman ise salt ekonomik girişimlerle yaratılmaz. öngörülebilir bir ülke yaratmak politik adımlardan geçer. bu politik adımların belirli kalıplarda olması şart değildir, örneğin gelişmiş bir ekonomi demokratik ülkeyi şart koşmaz. bunun bir örneği çin'dir, devlet kapitalizminin diktatörlüğü sürmektedir ancak ekonomik anlamda dünyada bir süper güç olmuştur. ancak ekonomik gelişmişlikle birlikte insani gelişmişlik de ileri düzeye taşınacaksa bunun bir demokrasi ortamı tesis edilmeden sağlanması mümkün değildir. başka bir bağlama taşıyarak söyleyelim o halde: (sadece) parayla saadet olmaz.
Kriz var denemez belki ama dolar ile ilgili problemin çözümüne dair benim naçizane ve ahlaksız bir fikrim var. Bence formül çok basit. Öncelikle çok gizli ve tüm hayatlarını bu bilginin gizli kalmasına bağlayacağın profesyonel bir ekip kuracaksın. Ve az sonra anlatacağım iş için çok ciddi bir bütçe ayıracaksın. Sonra bu ekip amerikan dolarlarını ciddi anlamda inceleyecek ve orjinalinden hiçbir farkı olmayan, bizi zengin bir ülke yapacak çok ciddi büyüklükte dolar basacak. Sonra o dolarları farklı şekillerde kademeli olarak dünya piyasasına karıştıracaksın. Bu işi bir kez yapacaksın çünkü o kadar ciddi büyüklükte sahte meblağ seri no'lar sayesinde bir süre sonra açığa çıkmak zorunda. Fakat amerika bile buna ses çıkaramayacak ve arada kaynayıp gitmek zorunda kalacak. Ve bu sır ülke sırrı olarak sonsuza kadar gizli kalacak.
Mevsim yaz, aylardan Ağustos ayı... Riviera kıyısında küçük bir kasaba, yaz sezonu, ancak yağmur yağıyor, yani kasaba bomboş. Herkesin borcu var ve kredi ile yaşıyorlar.
Şans eseri bir otele zengin bir Rus geliyor ve resepsiyona 100 $ bırakıp, odaya bakmaya çıkıyor. Otel sahibi parayı hemen alıp, et marketine olan borcunu ödüyor. Market
sahibi 100$ kaparak, hemen toptancıya olan borcunu vermeye gidiyor. Toptancı
büyük bir sevinçle parayı alıp, kriz nedeniyle kredili hizmet veren son defa birlikte olduğu fahişeye götürüyor. Fahişe parayı alıp aynı otele giderek oraya olan borcunu ödüyor.... Ve o anda Rus müşteri odadan geri dönüyor ve odayı beğenmediğini söyleyip
100$ parasını alarak kasabayı terk ediyor. Rus müşterinin bu ziyaretinden somut olarak hiç para kazanan olmuyor, ancak TÜM KASABA BORÇLARINDAN KURTULUYOR VE GELECEĞE ÜMiTLE BAKIYOR... "Zaman dediğin içinde bulunduğun andır. "
her kafadan bi ses,saçma sapan kriz önerileri..işveren,ürettiğini satamadığı gibi bir yığın vergi,fatura ve prim ödemek zorunda olduğundan ve bu giderlere yetişemediğinden işçisini çıkartıyor.devlet ilk olarak istihdamı sağlamak için üreticiye 0 faizli kredi vermeli,enerji fiyatlarında % 40-50 lık indirim sağlanmalı..iç piyasada talep oluşturulmalı..evet insanlar alışveriş merkezlerini hınca hınç dolduruyor ama elde nakit para var mı? hayır tabiki kredi kartları tavan yapmış durumda.çünkü alım gücü yerlerde sürünüyor..en çok da ekonomiden sorumlu bakanın ne yaptığını merak ediyorum..yazık
