büyük rus romancısı lev tolstoy'un 1901 yılında toplumdaki ahlak anlayışını bozduğu gerekçesiyle, rus ortodoks kilisesi'nden aforoz edilmesine sebep olan kadın erkek, aşk ve evlilik, cinsellik ve ahlak kavramları üzerine en çarpıcı düşüncelerini kaleme aldığı romanının adıdır.
kitap adını tolstoy'a esin kaynağı olan ve bu anlamda beethoven'a ait aynı sonatın da adıdır. büyük bir yazar olmasının dışında aynı zamanda büyük bir filozof da olan tolstoy'un, şiddetli bir buhran içerisindeyken yazdığı düşünülen roman, hegel'in efendi köle diyalektiği kapsamında değerlendirildiğinde, günümüz için bile epeyce kışkırtıcı fikirlere sahiptir.
''Kadınlar da tıpkı hor görülmenin öcünü parasal egemenlikleriyle alan Yahudiler gibiler. Yahudiler, ''Madem bizim sadece tüccar olmamızı istiyorsunuz, o zaman biz de size tüccar olarak hükmederiz.'' diyorlar. Kadınlar da, ''Madem bizim sadece şehvet aracı olmamızı istiyorsunuz, o zaman biz de şehvet aracı olur sizi köleleştiririz,'' diyorlar.''
ludwig van beethoven'in 9 numaralı keman-piyano sonatı. * aslında beethoven bu sonatı George Bridgetower adlı bir kemancıya ithaf etmiştir. ve eser ithaf edildiği kemancı tarafından 24 mayıs 1803'te seslendirilmiştir. ancak konserden hemen sonra beethoven çok hoşlandığı bir hanımla eserini ithaf ettiği bridgetower'i samimi bir şekilde görünce deliye dönmüş, eserin el yazmasının ilk sayfasını ithaf cümlesi olduğu için yırtarak atmıştır. bu yüzden eserin 156'ıncı ölçüsüne kadar olan bölüm, geri kalanı göz önüne alınarak tekrar yazılmıştır.
beethoven bu olaydan sonra o eseri dönemin en önemli kemancısı rudolphe kreutzer'e ithaf etmiştir. kreutzer eseri çalınamayacak kadar zor bulmuş ve hiçbir zaman seslendirmemiş olsa da eser "kreutzer sonat" olarak tanınmıştır. *
eser bence bugüne kadar yazılmış en zor ve en güzel keman sonatıdır. üç bölümden oluşur ve uzunluğu 43 dakikadır ki bu uzunluk normalin çok üzerindedir. keza çok az konçerto, hatta çoğu senfonik yapıt bile bu kadar uzun değildir.
birinci bölüm (Adagio sostenuto - Presto - Adagio)
kemanın la majör akoru ve ardından gelen çift ses modülasyonlarıyla başlar giriş kısmı. ardından aynı temayı piyano da duyarız ve sonrasında iki enstrüman beraber geliştirirler bu küçük girişi. bu kısımdan sonra gelen presto, kemanın tüm teknik becerilerinin muhteşem bir müziği anlatmak için kullanıldığı yoğun bir bölümdür. bölümün genelinde gergin ve soğuk bir hava hakimdir. bu hava zaman zaman durağanlaşsa da özellikle kemanın kullandığı ters yaylar ve piyanonun bas seslerde yaptığı oktav pasajlar bu havanın bir anda dağılmasına neden olur. bölümün sonlarındaki adagio olan kısım bitişin sakin olacağı hissi verir dinleyiciye ancak hemen ardından kısacık bir gerginlikle bitirir Beethoven bu bölümü.
ikinci bölüm (Andante con variazioni)
Temayı piyanodan duyarız ilk önce. Keman ve piyanonun birbirine verdiği soru-cevap faslından sonra gelen ilk varyasyon piyanoya aittir ve keman sadece kısa ve zıplarcasına ifadeyle çaldığı notalarla eşlik eder. ikinci varyasyon kemanın ezgiyi çaldığı, piyanonun eşlik konumunda olduğu bir bölümdür. Üçüncü varyasyon minör tonda, keman ve piyanonun beraber çaldıkları bir bölümdür. Dördüncü ve son varyasyon başlı başına bir bölüm olabilecek kadar geniş ve karmaşıktır aslında. ilk önce piyanoyu duyarız ve keman müziğe pizzicatolar yaparak katılır. Varyasyonun ilerleyen kısımlarında da piyanonun ezgilerine kemanın pizzicatoları, kemanın ezgilerine piyanonun akorları eşlik eder ve bölüm sakin bir şekilde sona erer.
Üçüncü bölüm (presto)
ikinci bölümün sakin havası üçüncü bölümün başındaki piyanonun la majör forte akoruyla dağılır. Keman ve piyano tam anlamıyla iç içedir bu bölümde. Öyle ki bazen iki enstrüman aynı anda, aynı tarzda fakat farklı ezgiler çalarlar. Bölümün genel tarzını her iki enstrümanın da kısa ve tekrarlayan notaları belirler. Ana ezgiyi çalan enstrümana diğer enstrüman arpejler yaparak eşlik eder. Bölümün sonuna doğru tansiyon kısa bir süreliğine düşse de geri kalan kısım baştaki tarzdadır. Bölüm bu sakin kısımın bitişiyle başlayan ve sona kadar büyüyen bir crescendoyla son bulur.
Lev tolstoy'un romanı. yazar, kitabın başlığını beethoven'ın 1803'te besteleyip fransız kemancı Rodolphe kreutzer'e adadığı keman sonatından esinlenmiştir.
"Tolstoy'un en çok okunan ve tartışılan bu eseri, yayınlandığı ilk yıllarda hemen her ülkede sansürün tehdidiyle karşılaşmıştı. Romanın başkişisi Pozdnişev, uzun bir tren yolculuğu sırasında kompartıman arkadaşına, hayatının ve evliliğinin umutsuz, trajik öyküsünü bir tür 'itiraf' gibi anlatır. Tolstoy kendi metnine getirdiği yorumda, evlilik kurumunda kadın erkek ilişkisini ele aldığını söyler. Evliliğin devamı için yalnız evlilik öncesinde değil evlilik sırasında da 'cinsel aşk'tan kaçınmak şarttır. Çünkü Tolstoy cinsel aşkı, tanrı'ya ve öteki insana duyulması gereken sevginin engeli olarak görür. Bu onun ideal din anlayışının önemli bir dayanağıdır."
okunması gereken tolstoy romanı. yine de şiddetle tavsiye edemiyorum. evlilik kurumunda bir aşktan nefrete nasıl geçildiğini anlatır çünkü; evliliğe olan inancınızı ya da inanmak isteyişinizi alır götürür. durup düşünürsünüz, doğrudur söyledikleri... insan duygularını, hırslarını, pişmanlıklarını güzel yansıtır. zamanında çok yankı uyandırmıştır kitap. içinizde yankısı devam eder... illa okunacaksa bordo siyah yayınevinin baskısını öneririm.
" hayatta tek bir kadının veya tek bir erkeğin sevilebileceğini söylemek, bir mumun ömür boyunca yanabileceğine inanmak gibidir. "
ünlü rus yazar tolstoy'un 1889 yılında yazmış olduğu, kadın erkek ilişkileri uzerine oldukça güzel bir kitap. baştan sona kitap, bir trende karşılıklı konuşma içinde, karısını kıskançlık sebebiyle öldürmüş yaşlı bir adamın evlilik anıları anlatması üzerinden gidiyor. okunulması tavsiyeli küçük bir kitap.
tolstoy'un kıskançlıktan nasıl çıldırılırın tanımını yaptığı kitabı.
Romanda Fazlaca schopenhauer etkisi görülüyor. etkileri net görüp bağlantıları rahat kurabilmek adına schopenhauer'ın aşkın metafiziği kitabıyla arka arkaya okumanızı tavsiye ederim.
Tolstoy'un kücük hacmine rağmen hatta bir tren yolculuğundan ne beklenebilir ki diyerek te okumaya başlayabileceğiniz kitabı. O tespitler tolstoy'un yaşadığı dönemi(1840-50,.. ) de göz onune alıp değerlendirince yazmak, yazar olmak ayırt edici oluyor sanırım. Ardından da Anna karenina hazımsızlığa iyi gelir.
