insana bende ne eksik aq dedirten durum. az cesaretlenirsin açarsın bi korku filmini daha 5 dakka geçmeden nextte tıklayıp kontrol ede ede izlersin. 2 saatlik film 45 dakikada biter. korku desen film bitince bi bok kalmaz.
film izlemeye başladığım günden beri istikrarla sürdürdüğüm eylem.
gerilim hattı diye bir film vardı. böyle 5 salak dağa çıkıp girilmesi yasak olan bölgeye giriyolardı sonra tipsiz bir manyak tarafından deşiliyorlardı. bir tek o filmin sonunu getirebildim. filmden sonra 1 ay boyunca o tipsiz manyağın elinde bıçakla "bööeeeğğhhh!!!" diye girip böbreklerimi deşmesini bekledim.
bir vakitler Halka diye film vardı ve ben onu izleme kafletine düşmüştüm. işte bi sahnesinde gemide damarları çıkmış siyah bir at vardı. işte o an bıraktım izlemeyi. ve yaklaşık yedi senedir istikrarla izlememeyi sürdürüyorum. Binlerce film izlemiş bünyeme ağır geliyor korku filmleri veya ağır gelmiyordurda korku filmlerinden korkmuş gibi yapıp bunca sene izlememek bana çocukça zevk veriyordur. tavsiyem; içinizdeki çocuğu korku filmlerinden koruyun!
oyununu da oynayamamaktayım. yani korkudan kasıt olarak cinayet, işkence ya da zombi gibi içeriği olan filmleri izleyebiliyorum. fakat daha paranormal şeyleri konu alan film ve oyunları oynayamıyorum, tek gözüm kapalı bakıyorum korkudan. özellikle ekrana aniden fırlayan şeyler ciddi manada korkutuyor. arkadan ince ince gerilim müziği falan. olacak iş değil yani.
tutup sonraki gecelerde rüyama girmiyor tabi fakat o an için büyük işkence.
Gayet mantıklıdır. Bir insan neden kendini korkutup, sonraki 5 saatini evde yürürken bütün ışıkları açarak ilerlemeyi ister ki?
Bir kere izledim. Gerilim hattı, bilen bilir. Meymenetsiz tipsiz bir katil var. Burnu yok falan. Elinde zıpkınla insan avlıyor. izledikten bir ay sonrasına kadar koltuğun arkasından, açık pencereden, aralık kapıdan zıpkın yemeyi bekledim. Sonra da tövbe ettim. Bollywood izleyip ağlamak daha güzel *
