intihar sebebi değil belki.ama çok zor.
trafikte başınız belaya girer.kural mural hakgetire
yaya yürümek imkansız nerdeyse üzerine üzerine gelirler.
kendilerinden farklı birini görünce 'uzaylı görmüş' gibi hödük hödük bakarlar. saymakla bitmez amk.
lan hem turkiye bide yetmez konya. kısacık ömrümüzde.
yetmedi birde akepe dönemi. bitti gitti.cesi ölsün zaten.
izmirlilere ayyaş diyip ülkede en çok alkol tüketimi olan şehirde yaşamak demektir. asla bir şeye tarafsız bakmamak demektir. bilmiyorum lafını kullanmamak demektir.
konyalı olmak pek çok kişinin bilemeyeceği tat ve duygulardan haberdar olmaktır.
bir kere türkiye nin en düzenli ve geniş şehrinde yaşıyorsunuzdur.
mekan rahat ve geniş olunca insanlar da rahat olur. gerginlik olmaz.
düşünsene bi odada 10 kişi yaşadığını. aynı onun gibi sıkışık şehirler var ve bu insanı farkında olsa da olmasa da gerer.
konya da bundan eser yoktur.
konyalı olmak gecekondudan bihaber olmak demektir.
konya da gecekondu yoktur. dolayısıyla varoş semt yoktur.
konyalı olmak dünya nın en lezzetli iki yemeğine anında ulaşabilmek demektir.
herkes biliyor artık etliekmekle, fırın kebabı.
bakın size yemin ediyorum. bu iki yiyecek konya dışında nerede yapılırsa yapılsın aynı tadı vermez. konyalı değil ama orada 4-5 yıl yaşamış bir istanbulluyum.
taraftar olmak için bir sebebim yok. inanabilirsiniz.
konyalıysanız annenizden sürekli bir sevgi görme ihtimaliniz çok yüksektir.
kuzum kuzum diye etrafınızda dönerler.
soğuktan ödü kopmaktır.
konyalıların çoğu arasında bir laf vardır.
sıcaktan zarar gelmez derler.
bu demek oluyor ki soğuk çok zararlıdır.
o yüzden, eskiden en kral sobaları arar bulurlardı. tınal marka vardı mesela. herkes bu sobayı almak isterdi. tabi şimdi kombiler var.
ama eminim sonuna kadar açan çoktur, kombisini.
toplumun yüzyılardır gelen kendi içine dönük hayatı sebebiyle (ki bunun sebeplerinden bi kaçı, diğer şehirlere uzak olması, kendi kendine yetebilmesi ve muhafazakar anlayıştır)
en eski türk davranış biçimlerini hala korumaktır.
bunu konyalıların, şivelerinde, birbirlerine, aile büyüklerine davranışlarında kolayca görebilirsiniz.
yani türk gibi yaşama devam etmektir, konyalı olmak.
bir sabah alaattin tepesinin mevlana ya bakan tarafında çay içerken güneşin doğuşunu izlemek ve görüntünün sanki normal bir güneş doğumu olmadığını hissederek
"lan acaba hakkaten ulvi biri mi ki"
diye düşünmektir.
bi acaip doğar güneş, mevlana türbesinin minaresinin arkasından.
Konyada bulunduğum yıllarda gördüğüm bir anektodu paylaşmak isterim. Konyanın zafer meydanı olarak bilinen merkezinin ara sokaklarında bulunan bir takım merdivenalti mekanlar bulunmaktaydı o zamanlarda. Bu mekanlar disaridan karanlık bir atmosfere sahip, son derece tekinsiz yerler olarak görünürdü.
Fakat sonradan öğrendiğime göre, bu mekanlar dönemin konyalılarinin buluşma yeriymiş. Akşamları oralarda toplanır, çok yüksek tempolu ve sert bir müzik eşliğinde halay çekerlermiş. Yine sonradan öğrendiğime göre, koşturmalı balkan teknosu denen bu yüksek tempolu ve insanı hop hop halay çekmeye teşvik eden bu musiki, o dönem konyanın yerel marşı gibi bir şeymiş. Bu koşturmalı tekno eşliğinde saatler süren halay rituelinden sonra kan ter içinde kalmış, at gibi hırıltılar cikaran insanlar, ortaya konan kocaman kazanların içinden calakalem pilav yerler sonra da hiç bir sey olmamış gibi dağılıp normal hayatlarına devam ederlermiş. Iste konyalılarinin bu kadar sakin ve iyimser insanlar olmasının, konyanın bu derece huzurlu bir şehir olmasının nedeni bu tekno musikisi eşliğinde yapılan halaymış. Insanlar bu dansla, bir kaç saatligine de olsa bütün kurtlarını döküyor adeta meditatif bir raks eşliğinde hiçliğin temposunda kendilerini kaybediyorlarmış.
Bu olayın konyaya tebrizden geldiği, iranin tebriz sehrinden konyaya göçen djlerin bu ritueli konyaya taşıdıkları kulaktan kulağa fisildanir konyada. Bu da böyle bir anımdır.
akabe ne yaparsa yapsın,
hatta gelsin gözünü silksin,
bunda acayip bir keramet olduğunu düşünmek,
kendi ile aynı tarikat turikat bilmemneyinden olmayana
düşman olmak.
Gurbette , özellikle de askerde çok dalgaya maruz kalmaktır. Askerde ya bursalı isen ya da konyalı isen çok dalgaya, benzetmelere maruz kalırsın. Mesela :
köklü şehirli ailelerin kültürü çok tatlıdır.
anneleri, çocuklarına kuzum der. baba, üst kapalı iğnelemeler yapar.
konyalı bir arkadaşım vardı. kocaman adamdı, kavede okey oynarken, amet baban geliyor dendiğinde elinde olmadan masadan kalkmaya yeltenirdi.
o kadara kadar korkardı.
