Şuan nekadar yorgun olsamda onunla yapmak istediğim eylem..
Ama ne o beni arar ne de ben onu ,yaklaşık 8 aydan sonra iki mesaj atar kafamı bulandırır sadece..
Kimi zaman kişinin kendi kendisini keşfettiği bir iş bu. Konuşmak, düşünceleri organize etmek ve bütünleştirmek için iyi bir keşif metodudur. Konuşurken karşıdaki muhatabı ikna etme ya da onun algılarını da hesaba katarak kendi içinde oluşanlara bir nebze onun gözüyle ikinci ya da üçüncü göz olarak bakma durumu söz konusu. Konuşma sırasında anlaşıldığı hissi de konuşucunun his ve algılarında açılım sağlar. kapalı kalan, içinde büyüterek negatif enerjiye dönüşen şeylerde rahatlama önemli. Yazmak da kısmen bunu sağlayabilir. Psikologdan dost olmaz(olursa da olmaz), ama iyi bir dosttan psikolog olabilir.
Konuşmanın, tartışma şekli de zenginliktir, etkileşimdir.
Bazı insan konuşurken savunduğu şeyin tersine ikna olmuş, ama anlık haklılık gururu ile çırpınmaktadır. Tesiri sonra görülür üzerinde, konuşma bitiminde, kendiyle başbaşa kaldığında.
Konuşma sırasında biraz kurgucu olmak, karşıdakine verdiğimiz şeyin almak istediğimize ayarlı olmasıyla ilgili. Sırrını ver sır al misali. Basitlik, sırrını olur olmaz muhabbete meze etmekte.
Bildiğim kadarıyla kök sözcüğü konuşmamaktır. Ağzını açmamak, söz söylememek, susmak, tek kelime etmemek anlamına gelir. Bir nevi ters anlam çıktı vay be.
Yasemin Mori'nin nasıl az insanın bildiğine hayret ettiğim en sevdiğim şarkısı.bir şarkıda geçebilecek en anlamlı sözleri bulundurur içinde.Şarkıda her oyun deyince Oğuz Atay'ın da "Tehlikeli Oyunlar" kitabında ilişkileri hep oyuna benzetmesi geliyor aklıma.
"Sensiz bugün her gün aynı..."
günümüzde teknoloji ile birlikte konuşmanın şekilleri de değişti. feysten konuşmak diye bir tabi var misal ve diğer çeşitlerini de hepimiz biliyoruz...
ve fakat ben eskide kalmış olan şeklini seviyorum hala. yüz yüze konuşmak. gözlere bakarak. karşımdakinin mimiklerinin her bir titreşimini hissederek ve beynimde sonsuz olasılıklar da tahliller yaparak... şizofrenik geliyordur yeni jenerasyona. sımayıl ile yüz ifadesinin tahlilini yapmak belki daha cazip geliyor olabilir ama bende böyle...
gerçi şimdiler de yüz yüze konuşmanın popüleritesi kadar değeri ve samimiyeti de kalmadı. velhasılı kelam hangi yüze konuştuğunuz noktasın da hep yanıldığımızı anlıyor olduk...
o zaman eski samimi bakışlara, mimiklere, seslere içelim.
ve artık sadece kendi kendine konuşmaktır, konuşmak. yanında ki tek dostu ise yazmak...
