komunizm büyük bir kehanette bulunur ve er geç proleterlerin hakimiyetinin gerçekleşeceğini savunur-karl marx komunizmi diyelim çünkü komunizm eski çağ filozoflarından beri tartışılagelmiştir. komunizm adı altında veya değil.- ve ilmilik iddiasında bulunur. adeta gelecekten haber verir. proleter sınıfının er veya geç hakimiyetinin gerçekleşeceğini düşünmek gelecekten haber vermektir. yani kehanette bulunmaktır. tabi komunizmi tamamen yanlış olarak da görmemek lazım lakin yanlışları doğrularından daha fazladır. malesef karl marx yaşadığı dönemin toplum yapısından çok etkilenmiştir. adeta çağının sorunlarına çözüm bulmak için çırpınmıştır. kendince çözümler üretmiştir lakin bunu bütün bir tarihe ve geleceğe çözüm diye sunması en büyük hatası olmuştur. dolayısıyla sadece çağına çözüm önerileri getirmiştir. proleter sınıfın mutlaka hakim olacağını düşünmek için sonraki çağın da koşullarını iyi bilmek gerekir. proleter sınıfın ortaya çıkışı marxın doğumuna çok yakındır. yani proleter sınıfın doğuşu ve gelişmesi adeta onun dönemine denk gelmektedir. dolayısıyla o zamanki durumun etkisinden kurtulamıştır. proleter sınıfın er veya geç hakim olacağını 2x2 4 eder gibi dile getirmiştir.
kapitalizmin gerçek yüzünü anlamda çok gerekli olan öğretidir ancak altarnatif olmamalıdır ve olacağını da düşünmüyorum. çünkü komunizm dinleri karşısına alıyor. karşı çıkmasının gerekçesi de insanın aklının üzerinde hiçbir güç tanımamasıdır, yoksaymasıdır. kapitalizm aşırı dünyevidir ve uhrevi herşeyi reddeder.
tabi ki tüm bunları söylerken kapitalizmin olması gereken ezel- ebed sistem olduğunu söylemiyorum aksine kapitalizmin dini kullandığını vurgulamak istiyorum. zira kapitalizm kültürel öğeleri kendi varlığına hizmet ettirir.
bu yönüyle kalleştir.
1. ahiret inancı olanlar mutlak eşitliğin ancak ahirette olacağını bilirler.
2. hiç bir zengin parasına devletin el koyup diğer insanlara dağıtmasını istemez.
Marksist teorisyenlere göre komünizm fakirliğin değil, zenginliğin paylaşımıdır. Üretici güçlerin yeterince geliştiği bir ortamda komünizme geçilebilir. Bu aşamada "herkese ihtiyacına göre" ilkesi egemen anlayıştır. Henüz dünyanın tanışamadığı bir dünya sistemi olan komünizmin yanında, komünizmin öncülü olarak kabul edebileceğimiz bir de dünyanın karşılaştığı uygulanmaya çalışılan veya kısmen uygulanan sosyalizm var. Sosyalizmdeki temel ilke ise "herkese emeğine göre" dir.
Komünizmin büyük ve küçük devletlerde olması diye bir şey söz konusu olamaz, komünizmde devlet yoktur!
Komünizmin eşitlik anlayışında insanlara huriler verme(veya eşit sayıda huri verme * gibi bir durum yoktur. Yani, hurilik diye bir alt sınıf yoktur. Sınıfsız bir toplum vardır. Dinime küfreden, ahirette eşitlik olduğunu sanmasa bari!
Bir de marksistlere göre insan (aslında her şey) çevresiyle devamlı ilişki içindedir ve çevresine göre şekillenir. insan doğası, kazanma arzusu, yönetme arzusu vs gibi soyut kavramlar üretim biçiminin insanlara (üretim biçiminin özelliklerine göre) yüklediği özelliklerdir. insanın doğasında bulunan biyolojik olmayan, kazanma hırsı, hakim olma hırsı gibi özelliklerin değimez olduğunu sanmanın, bir gülün kendini büyüten bir bahçivanın ebedi ve ezeli olduğunu sanması gibi bir şeydir. Kısaca, marksizme göre altyapı olan üretim biçimidir, insan doğasını belirleyen de bu altyapıdır. Sömürü sistemlerinde bile "biri yer, biri bakar, kıyamet ondan kopar" diyebilmiş bir insanlığın, uygun koşullarda daha neler diyebileceği aşikar!
17-23 arası tiyneycırların belli bi kısmında görünen bulaşıcı hastalıktır..
Tedavisi için tek gereken şey zamandır..
üniversiteden mezun olup, kapitalist düzenin bi düşlisi olduğun an geçer bu hastalık.
şimdi en başta tiynercır dediğimiz kavramın nerden geldiğini bilmek lazım;
teen ya da teenager tanımı 13-19 yaş arası için kullanılır. yani ingilizce'de sonu teen ile rakamlardan gelir. o yüzden 23 yaşındaki bi adam zihinsel bi arızası yoksa pek tiyneycır olmaz, ağaç pek de o kadar yaş değildir. (delikanlı anlamında kullandık filan demesin kimse, pek onun da karşılığını vermez)
ikinci olarak da, hadi hastalık diyelim biz bu düşünceye, churchill amcamız gibi davranalım. bu kadar boktan bir dünya'da ne mutlu ki böyle hastalıklara tutuluyor gençler. bu hastalık masum insanları ırkı farklı diye öldürür mü? hayır. bu hastalık masum insanları dini farklı diye öldürür mü? hayır bu hastalık hakettiğinin karşılığını alamadığında bunu isteyen masum insanları öldürür mü? hayır. bu hastalık yakalananı öldürür mü? kendi kendine hayır, ha ama sizi tedavi etmek isteyen cerrahlar**, içinizdeki -onlara göre- habis uru almak isteyen işgüzarlara denk gelirseniz o zaman iş değişir tabi. kaldı ki ben bu hastalığın esiri olmuş ve bu hastalıktan onu kurtarmak isteyen binlerce iş güzara rağmen bu hastalığa sıkı sıkı sarılan zilyon tane dedem yaşındaki adam tanıyorsam tarihten veya çevremden öyle pek de gençlik hastalığı denemez buna.
konuyla ilgili bir dipnot: komünist düşüncedeki en büyük devrimcilerden lenin hayatını kaybettiğinde 54 yaşındaydı.
dünya üzerinde soykırıma tabi tuttuğu insan sayısı bakımından nazizm ile kafa tutabilecek niteliğe sahip tek ideoloji. yıkılması ile gelişen olaylardaki en büyük üzüntü veren nokta sscb'nin dağılmasından sonra ikinci dünya savaşı sonrası aynı nazi savaş suçlularına yapıldığı gibi nürnberg mahkemeleri'nin kuralamayıp, kitleleri kıran, siyasi muhaliflerini tutuklayan, işkenceden geçiren, idam eden komunist parti üyelerinin yargılanmasının şu ana dek mümkün olmaması.
kısaca sol cenahın nazileri sayılabilecek insanların savunduğu ideoloji.
aslen bireyi ortaya çıkartmak ve farklılıkları daha da çeşitlendirmek sonuçlarına sebep olması gereken ancak stalin ve onun gibi beceriksiz, çıkarcı liderler yüzünden tam ters sonuç vermiş ideolojidir.
tüm insan toplumlarının, yüksek ve ortak bilinç düzeyine ulaşmaları sonucu gerçekleşebilecek, herkesin; haddini, hududunu ve görevini bildiği, otoriteye gerek olmayacak ve yapısında sınıf bulundurmayacak bir rejimdir.
bu rejimde; işçi, köylü, memur, alevi, sünni, çingene, kürt, laz, yahudi, arap, ingiliz, amerikalı, kübalı, türk, yunan ayırımı ile vatan, bayrak, sınır kavramları yoktur. nükleer, kimyasal ve biyolojik silahlar yoktur. ihtirası ile çevreyi katleden, canlı yaşamını hiçe sayan vahşi kapitalistler yoktur. cin olmadan şeytan çarpmaya, kısa yoldan köşe dönmeye yeltenenlerin, beyinlerinde yanan cinfikir ampullerini, yuvarlak tarafından ve soğutmadan münasip bir yerlerine sokuverecek bilinçtedir herkes... bunun için devlet otoritesi gerekmez.
bu rejimde;burkina fasolu'nun problemi dünyanın problemidir.
çünkü,
burkina fasolu da bir insandır. dünyanın diğer tüm bölgelerinde yaşayan kardeşleri gibi... onu bir ağaç ve diğer insanları da orman olarak düşünelim. işte! tek ve hür olan bu burkina fasolu, diğer insanlarla bir orman gibi kardeşçe yaşamakta ve yardımlaşmaktadır.
temeli sınırların kaldırılmasını, sınırsız ve sınıfsız bir toplumu şiyar eder. işçi sınıfının, - hakettiği gibi - üreten olması vesilesiyle sözsahibi olmasını; her ulusun kendi kaderini tayin hakkını savunur.
Türkiye de radikal solun soyağacı 1918 e yani 1. Dünya Savaşı sonrası Osmanlı Devleti nin topraklarının emperyalist güçler tarafından işgaline dayanır ve günümüze kadar uzanır. Bu süreç içinde ülke gerçekliğine ve evrensel Marksist hareketin dönemsel şarlarına göre farklılık gösteren pek çok radikal sol parti, hareket ve guruplaşmalar siyaset sahnesinde boy göstermiştir. Emperyalizmden nasibini almış pek çok az gelişmiş ülkede olduğu gibi Türkiye de de anti-emperyalizm bu hareketin tek değil ama belirgin ve ortak rengi olmuş hemen her gurup tarafından tüm varyantları ile savunulmuştur. Bu süreç üç büyük askeri darbe de barındırmış ve hareket legal/illegal zeminler arasında gidip gelmiştir. Bu bağlamda, Türkiye nin Komünist Parti programıma sahip ilk legal partisi olan TKP kurulduğu yıl Mustafa Suphi ve 14 arkadaşının öldürülmesi ile illegale çekilmiştir ve uzantısı olan bir gurup halen yurt dışında çalışmalarını sürdürmektedir. Günümüze kadar programında Marksist öğeler içeren pek çok legal parti girişimi kapatma ile sonuçlanmıştır. Ayrıca bazı guruplar parti kurma fikrini dışlayıp örgüt yapısı altında devrimci kavgaya katılmışlardır. Nihayet legalite üzerine tartışmaların yoğunlaştığı, nesnel şartların oluştuğu bir dönemde 11 Kasım 2001 tarihinde Türkiye Komünist Partisi (TKP) legal zeminde yeniden kurulmuştur. Parti hakkında adında komünist sözcüğü bulunduğu için açılan kapatma davası sürmektedir.
sosyalizm olgusunu da bünyesinde barındıran fasizm e karşı zıt bir tutumda bulunan aslen toplumda eşitlik ve beraberlik kavramlarını savunmasına karşılık, bugün çok değişik ütopyalara bölünmüş ve gerçek amaçından uzaklaştırılarak kullanılan bir sistem.
toplumda bazı kesimlere göre, çok çarptırılmış ideoloji bulunan bu yönetim sisteminde aslolan millet ve onun yaptıklarına göre tutum ön plandadır, devlet daha sonra gelir hatta devlet yoktur bile denebilir.
bir de komünizm denilince nedense dinsel bir akım olarak ateistlik söylenir, komünistsen ateistsin gibi saçmasapan, idealinden uzak olarak bir sunum verilir.
komunizm düşüncesine ağır eleştiriler yapılınca, sanırsın ki adamların hanları, hamamları var, fabrikatörler, ççok zenginler, emperyalistler derim. bilmediğin, anlamadığın şey hakkında ne sallarsın be kuzum.
emperyalizmi ve kapitalizmi aptal çocuk oyunu sananların anlamakta çok zorlandığına şahit olduğumuz ideoloji. Evet yüzlerce yıldır aptal çocuklar hükmediyor dünyaya. O kadar aptallar ki alamıyoruz aşağıya.
gönüllerin şampiyonu olan politik ve ekonomik sistem. kağıt üstünde nasıl güzel görünüyorsa gerçek hayata o kadar rezil tezahür ettirilmiştir. değişen yaşam koşulları ve üretim yöntemleri sayesinde kendini yenilemediği sürece gönüllerde kalacak bir ütopyadır. ama bir gün belki yeniden...
komunizm'in, bir devrim ya da ard arda gerçekleşecek devrimler neticesinde gelebileceğine inanmak, kanaatimce; saflıktan başka bir şey değildir.
insanların bilinçlendirilmesi ve aydınlatılması açısından sosyalist rejimler ile kapitalist rejimler mukayese dahi kabul etmemekle birlikte, bu bir süreç meslesidir ve ne yazık ki, insanlar; içinde yaşadıkları toplumun ahlaki değerlerinden, milli duygularından ve teamüllerden fazlası ile etkilenmektedirler. bu direncin kırılması da hızlı ya da yavaş ama mutlak belli bir süreci gerektirecektir.
komunizm; bir bilgi toplumu rejimidir. dünya insanları; tamamı ile o toplumsal bilince ve şuura ermeden de mümkün olamaz.
otorite kavramı; komunizm'in özüne aykırı iken, anarşizm; komunizm'in başlangıcında nihayet bulmalıdır çünkü, anarşizm'in hedefinde; devlet dahil her türlü otoriter kurgu var olup, komunizm ancak; bu baskıcı kurguların ortadan kalkması ile hayat bulabilir.
sonuç olarak;
bilgi toplumlarının anarşist tavrı, devlet otoritesini yıkacak ve komunizm bu sayede bir ütopya rejim olmaktan kurtulabilecektir. bu; bugünün ya da yarının harcı değildir ama öbür gün neden olmasın? zira, bünyesindeki sınırsız güç humanizm'dir.
kapitalizmin varlığının ve gücünün büyüklüğünü kabullenerek başlamak lazım konuya. istesek de istemesek de kapitalizm var ve hayal edemeyeceğimiz kadar güçlü. peki komunizmi yaşatmayı başarabilmiş ülke kaç tane dünyada ve ne kadar başarılılar, ne kadar mutlular, ne kadar özgürler en önemlisi? lisede özgürlük yanlısı olarak takılan komunist gençlerin kübadaki kuralları incelemesini öneririm. günde minimum 15 saat çalışıp tabiri caizse kıçını yırtıp birylerlere gelmek için çalışanla sabahtan akşama kadar yayanın farkı nasl belli olacak herkes aynı arabaya binecekse, herkes aynı hayat standartlarına sahip olacaksa. komunizm ülkeyi ileri götürmez arkadaşlar. çok çalışan, bu ülke için iyi şeyler yapmaya çalışan adama sıradan insanlardan daha fazla para vereceksin, daha iyi araba vereceksin ki o da çalışmalarına devam etsin, daha iyi şeyler yapsın, daha faydalı olsun. amerika olmasa bu gün sahip olduğumuz teknolojik aletlerin yüzde kaçına sahip olabilirdik?
bn amerikan yanlısı biri de değilim yanlış anlaşılmasın. akp'nin stratejisini hiç doğru bulmuyorum. herşeyin satılması da çok yanlış elbette. devlet para harcayacağı herşeyi özelleştirmeye çalışıyor. bu sağlık sektöründe de böyle (hastanelerde araştırma yapmak için para harcanıyor ve birşey elde edip edemeyeceğinin hiçbir garantisi yok bu yüzden elden çıkarıp para harcamaktan kurtulunmak isteniyor) eğitim sektöründe de böyle(yine aynı masraflardan kurtulmak için). elbette ki bunlar da doğru çözümler değil. devlet kendi gücünün yettiği kadarını hatta biraz daha fazlasını yapmalı, yapamayacağını (mecburiyetten) yabancılara vermesinde ben sakınca görmüyorum. en azından oyunu kurallarına göre oynamak zorundayız kapitalizm gerçeğine karşı.
solculuk oynadığım 18 19 lu yaşlarda, 50. yılında sovyet rusya isimli kitabu okuduktan sonra çok soğuduğum sistem.
rekabetin olmadığı yerde kalite olur mu ?
rusya ve çin'de, ve daha birçok ülkede, milyonlarca insanın katledilmesine neden olan, özgürlükleri kısıtlayan, insanları robotlaştıran, estetiği ve duyguları yok etmeyi amaçlayan, başarısız bir fikir akımı...
başarılı uygulaması olmayan, ancak son zamanlarda kapitalizmin eksik yanlarını tamamlayacak yönlerinin uygulamaya konulması ve bir nevi kapitalizmin yamanması amacıyla kullanılabilecek sistem önerisidir. tek başına hem kapitalizm hem de komünizm çökmektedir.
