tezgahtarın yapacak başka iş olmadığı için değil de, ürün satmaktan zevk aldığı için tezgahtarlık yapacağı durumdur.. sınıf, sınır, devlet, ordu, tanrı gbi kavramlar söz konusu değildir..
turkiye'de komik durumlara dusmus ideoloji.
sordugun zaman komunistten bol bir sey yok bu memlekette. herkes bir hassas, herkes bir esitlik yanlisi.
sandiga gelince %1 i bile bulamayan partiler. hatta merkez sagi tepeye cikaran oranlar.
hayal diyince kizanlar gercegi artik gorebilecekler mi bilemem. lakin goruldugu kadariyla sadece bir ruya olarak kalacak.
uygulanmamış, komünistler tarafından bile üzerinde anlaşılmamış olsa da bi şey korkusundan herkesin küfür ettiği sistem. ütopya olsa bile uğraşmaya değer hede.
anlaşılmayan bir nokta da oylarla değil, halkın düzen partileri hakkında fikirlerinin değişmesi ile halk iktidarı olacağıdır. kimsenin önüne gümüş tepside hak ettiği sunulmadığına göre onu almak için çabalamak gerekir. hak verilmez, alınır hesabı.
bu yüzyılda hala sürdürmeze, devrimciyim gibi tuhaf kelimelerle desteklenmeye çalışılan, özde değil sözde ideoloji. daha da tuhafı ben devrimciyim, evet komünizm istiyoruz diyen tiki arkadaşlardır. şimdi sen komünizm istiyorsun da güzel kardeşim, kapitalist olan ben okula otobüsle gelişyorum ama sen arabayla. e nerde kaldı eşitlik, hani adalet. şimdi ne bokuma yarayacak senin savunduğun komünizmin ilkeleri. kapitalist yaşayıp komünist görünen kişiler komünizmden daha tehlikeli kişileridr.
esrardan kafasi got gibi olmus insan sacmaligi.
daha enteresani turkiye'de ne kadar adi komunizmle anilan adam varsa hepsi de terorist. hepsi su an teroristlerin idolu.
peki eline silah aldiginda esitlik nerde kaldi?
ben soyliyim, bunlarin hepsi rant meselesi. faunusa bakmayin, faunusun icine bakin. siz de gorursunuz.
kendi hesabima da cok salladigim bir ideoloji degil. tipki digerleri gibi. ama turkiye diyince, orda dur biraz.
ataturk'un de dedigi gibi,komunizm bu ulkenin basina gelebilecek en buyuk bela. uzak tutmak lazim.
gecen gun merak ettim, yazmislar sozlukte bir suru sey ibrahim kaypakkaya icin. girdim web sitesine bir suru terorist, bolucu, ayrilikci soylem.
sasirmakla dogal bulmak arasinda tuhaf bir yerde kalmistim. kapattim siteyi. bir daha da acmadim. anlamistim ne oldugunu.
80'DEN SONRA TEHLiKESiNi KAYBETMiŞ iDEOLOJi.
ÜLKE GENELiNDE KOMÜNiST PARTiLERiN ALDIĞI OYLARA BAKILIRSA %1 'E ZAR ZOR ERiŞiYOR SAYILARI. O iTiBARLA PEK SALLAMAMAK LAZIM.
Komünizmin özü; Allah yok, din yok, ruh yok, vatan millet mefkuresi yok, ruhçu ahlak yok, felsefe-tarih yok, anane ve terbiye yok, aileye bağlı evlat yok, ferdi mülkiyet yok ve tasarruf hakkı yok, yok yok yok, yokluk tasavvuru bile yok!.. Ne ıstırapsız dünya!... Diyor necip fazıl...
Komünizm veya komünistlik, sosyal örgütlenme üzerine bir kuramsal sistem ve üretim araçlarının ortak mülkiyetine dayalı bir politik harekettir. Komünizm sınıfsız bir toplum yaratma amacındadır. 20. yüzyılın başından beri dünya siyasetindeki büyük güçlerden biri olarak modern komünizm, genellikle Karl Marx'ın ve Friedrich Engels;in kaleme aldığı Komünist Manifesto ile birlikte anılır. Buna göre özel mülkiyete dayalı kapitalist toplumun yerine meta üretiminin son bulduğu komünist toplum geçecektir.
Komünizmi savunan akımlar arasında en yaygını Leninizm (Marksizm-Leninizm)'dir. Marksist Leninizm'e göre komünizme giden süreç burjuvazinin ortadan kalkmasını sağlayacak olan proletarya diktatörlüğüyle başlatılacak ve ardından komünizmin hazırlayıcısı sosyalizm aşamasına geçilecektir. Marksist kuramda son aşama olan komünizmin gerçekleşmesiyle devlet ortadan kalkacaktır.
Leninizm dışında iki komünist akım daha bulunmaktadır. Bunlardan ilki Marksizm'in temel görüşlerini benimseyen fakat Leninist modelle komünizm hedefine ulaşılamayacağını iddia eden sol komünizm veya konsey komünizmi olarak adlandırılan akımdır. Lenin'in "Sol Komünizm: Bir Çocukluk Hastalığı" adlı eserine cevaben yazılan Herman Gorter'in "Yoldaş Lenin'e Açık Mektup", Gilles Dauvé ve François Martin'in "Komünist Hareketin Güneş Tutulması ve Yeniden Ortaya Çıkışı" isimli kitaplar bu akımın takipçilerinin yarattıkları eserlerdir.
Diğer bir komünist akım ise anarşist komünizm'dir. Anarşizmin bireyci ve kolektivist akımlarından ayrılan anarşist komünizm fikri, komünizme devlet aygıtını ele geçirerek geçilebileceğini reddeder ve bunu savunan Marksizm'i eleştirir. Peter Kropotkin, Nestor Makhno, Errico Malatesta, Carlo Cafiero anarşist komünizm düşüncesinin temellerini atan düşünürlerden ve eylemcilerden bazılarıdır
amerikanın korkulu rüyasıdır, herkesin pastadan eşir dilim alması gerektiğini savunan ideolojidir, teoride iyidir ancak pratikte gerçekleşmesi oldukça zordur bu yüzden aslında ideolojiden öte ütopyadır, diyalektik materyalizme dayanır, birçokları tarafından yanlış anlaşılmış ve yanlış anlatılmıştır...
komin toplum anlayışından süre gelen düşünce şeklidir. ilginçtir ki tarih boyunca sadece ilk toplumlarda komünizm anlayışı vardı. fakat farkındalık olayı yerli yerinde değildi. ancak daha sonra insanalr komünizm in farkına vardılar fakat hiç tam anlamıyla bu bilinci yaşayamadılar. ne kadar komünist oldugunu iddaa eden toplumlar olsa da aslında yanından bile geçememişlerdir.
hakkında anlaşılmayan şeyin sonucunda varacağı noktanın insanın kendine değil, topluma ait olacağı gerçeği(ve bana göre tehlikesi) olan, bu yüzden aslen bir milliyetçilikte veya bir kapitalizmde vs. insan ne kadar bireyse, bunda da ancak o kadar birey olabilen sistem. bireysellik konusunda diğer görüş-ideoloji vs'lere avantajı bireyin kendi kendisinin kaderini çizebilmesidir. lakin burada da, karl marx'ın en büyük yanlışı(bence) bireyin diğer istediği kişilere(örneğin, en genel anlamda çocukları) emek sarfederek "kazandıklarını" verme hakkının es geçilmesidir. tabii, kazanılan şeyleri devretmek/emek harcamayan birisine vermek etik midir? yoksa bu hakkı vermemek/es geçmek etik midir? orası bile tartışılır. neyse, bi güzel yatayım en iyisi, anlatmak istediklerimi anlatamıyorum gece gece. anlaşılması güç-saçma olan yerler varsa affola. gece gece anca bu kadar yani...
atatürk'ün türk halkına uygun görmediği yönetim biçimidir. demek ki yanlıştır. atamız cumhuriyeti bize layik görmüştür. eğer bugün bazı eksikler varsa bunu kendimizde ve de demokrasiyi tam uygulayamamakta aramalıyız. cumhuriyet en mükemmel rejim şeklidir.
zamanında yandaşlarının kötü noktlarını göstermekten imtina ettiği rejim biçimi. zamanında moskova'nın oraya buraya saldırmasına bile ses çıkarmamıştır bunlar.
---alıntı---
mumcu: peki hocam, lenin'in görüşlerinde milletlerin kendi kaderlerini tayin etme diye bir ilke yok mu?
sadun aren: var.
mumcu: peki, bir ülkeyi işgal etmek bu ilkeye aykırı olmuyor mu?
aren: tabii böyle düpedüz işgal edersen olur.
mumcu: düpedüz işgal değil mi çekoslovakya?
aren: yok değil. çekoslavaklar karşı koymadı.
mumcu: nasıl koymadı, koydular.
aren: tek bir silah atılmadı.
mumcu: sovyet ordusu güçlü bir ordu, ne yapsın çekoslavaklar?
aren: ne kadar güçlü olurlarsa olsunlar bir terslik görselerdei karşı koylarlardı.
mumcu: ya afganistan?
aren: afganistan'da davet edildi benim bildiğim.
mumcu: amma davet ha...!
aziz nesin daha sonra uğur mumcu'ya arar sitemde bulunur;
"keşke bu çekoslavakya olayını sormasaydın"
---alıntı---
aziz nesin mesela bir ara henüz nazım hikmetin biyografisinin yazılmasının yanlış olduğunu, bunun hikmetin dönüşmüş olduğu mitosa zarar vereceğini söyler.
halkının neyi ne zaman bileceğini en iyi bilmek...!
bir de vaclav havel'in şöyle bir yazısı var. yardımıcı olur eminim;
"bir manav, vitrinin üstüne, soğanların, havuçların arasına ne diye "ey bütün dünyanın işçileri, birleşin!" yazma gereğini hisseder ki? niye yapsın ki bunu? gerçekten dünyanın bütün işcileri arasında birlik olması fikriyle ilgili olduğu için mi? öyle sanıyorum ki, dükkan sahiplerinin ezici çoğunluğu vitrinlerine koydukları sloganlara inanmıyorlardı. bu sloganlar onların gerçek duygularını yansıtmıyordu. ama yıllardır yapılagelen bir şey olduğu için yapılmaya devam ediliyordu. daha önemlisi, bu sloganları asmayı red etseler başları belaya girebilirdi. bu da "toplumla uyum içinde" nispten huzurlu bir hayat sürdürmeyi garanti eden binlerce ayrıntıdan biriydi.
bu sistemde bürokratik devlet mekanizmasına, halkçı hükümet adı takılır. işçi sınıfı, işçi sınıfı adına köleleştirilir. bireyin ayaklar altına alınması, onun nihayi kurtuluşu olarak ilan edilir. anlatım özgürlüğünün yokluğu, en üst dereceden özgürlük olarak nitelenir. gülünç seçimler, demokrasinin gerçekleşmiş en güzel örneği olarak sunulur. bağımsız ve eleştirel düşüncenin yasaklanması dünya görüşlerinin en bilimseli olarak anlatılır. askesi işgal, kardeşlik dayanışması olarak lanse edeliri.
çünü rejim, kendi yalanlarının tutsağıdır. her şeyi tahrif ederi, değiştirir bu rejim. geçmişi de...bugünü de...geleceği de...istatistikleri de...bireyler bütün bu yalanlara inanmak zorunda değillerdir. ancak inanyormuş gibi yapmak kendi haklarında daha hayırlı olur. bu nedenle, kendi içlerinde yalanı kabul etmseler de, yalanda yaşamak zorundadırlar bu rejimde"
living in the truth, vaclav havel (çek oyun yazarı)
zaten aklı başında adamlar daha sonra bu ideolojiden vazgeçmiştir türkiye'de. sayıları çoktur efendim. bazı örümcek kafalılar değişmeyen tek şeyin değişim olduğunu, insanlarında zamanla değişeceğini kabul etmeyerek onlara dönek damgası yapıştırabilirler. fakat yaftalama onların mizaçları zaten. gülüp geçerim.
ha şimdi bana teoride çok iyi ama pratiğe geçirilemedi gibi safsatalarla gelmeyin. teoride mükemmel olan, pratikte de yürür. sonuçta bu teoriyi uygulayan insanlar geliştirmiş. bir teoriyi tabii ki uygulayanıyla yargılayacağım. siz öyle deyince aklıma leonardo da vinci geliyor hemen;
"uygulamaya elvermeyen teori anlamsız,
teoriye dayanmayan uygulama ise kısırdır."
komunizm, iptilası olmuş bir güruhtan ibarettir günümüzde. bu güruh, belirli günlerde meydanlara çıkarak betelenmeyi, kağşamış tahayyüllerine destek olarak görmekteler.
maddenin ezeliği ve ebediliğini "esas" alan sosyalist ideolojinin en ileri seviyesi. kapitalizm'e karşı olarak üretilmiştir. zaten onlar da kapitalizm'i sosyalizm'in alt devresi olarak görürler. ideologları karl marx ve engels'tir. insanların sorunlarının tam eşitlikçi bir paylaşım ile sona ereceğini savunduğundan siyasal sistemini de buna göre şekillendirmiştir. zaten arpça "el-iştirakiyye" denilir kendisine.
tabi bu ideolojinin türkiye'ye de bir takım etkileri olmuştur. özellikle 60'lı yıllardan itibaren türkiye'de bir sol cenah oluşmuştur. bu cenah türkiye'de bir sosyalist devrim yapmayı hedeflemiş fakat bir türlü başarılı olamamamıştır. zaten 12 eylül'den sonra da söylemler ve söyleyenler değişmiş çok az bir kısmı hariç hepsi bu idealden vazgeçmiştir. kimi hızlı birer kapitalist, kimileri de sosyal demokrat olmuştur.
bir de bu sürecin türkiye'deki dindar ve islamcılara etkisini ele almak gerekir. o vakitler dünya iki kutuplu, kapitalizm (abd) ve sosyalizm (rusya) dünyayı ikiye bölmüş ve aralarında soğuk bir savaş var. işte böyle bir hengamede bir kısım islamcı "islam sosyalizmi" (nasıl oluyorsa) gibi düşünceleri savunurken, kimi de "dinsizler"e karşı ehli kitap olan kapitalistleri desteklemeyi akıllıca bulmuş (yine nasıl oluyorsa) ve komünizme karşı türkiye'de abd eli ile bir "yeşil kuşak" programı devreye sokulmuştur. bunda en etkili olan kitle ise nurculardır.
velhasıl şu an dünya sahnesinde olmayan bir ideoloji bu! ne rusya'sı, ne çin'ni hiçbiri bu ideoloji uygulamamakta/uygulayamamaktadır. ömrünün bu denli (1917-1991) kısa olmasının belki de en önemli sebebi insandaki tapınma içgüdüsünü yok saymasıydı. darısı kapitalizmin başına.
ülkedeki herşeyin devlete ait olduğu yönetim şeklidir. amma velakin o rejimdeki devlet şu an sahip olduğumuzdan çok farklıdır. o devlet ki sahip olduğu herşeyi halkı için harcar. yani diğer bir deyişle herşeyin devlet üzerinden dolaylı olarak da olsa halka ait olduğu rejimdir. ulaşım, eğitim, sağlık, yeme içme vb. şeyler halka ücretsiz olarak verilen hizmetler arasındadır. bu da yüksek ölçüde kültür demektir. aslında saymakla bitmeyecek de faydaları vardır.
nedendir bilinmez ülkemizde dinsizlik, allahsızlık olarak görülen yönetim şeklidir. tartışılması gereken faydaları ve zararları olması gerekirken kulaktan dolma bilgilerle günümüz türkiyesinde sadece dini boyutu tartışılmaktadır.
tutarsız cevrelerin bok atmasıyla halk gözünde hiçbir etkisi kalmayan, müdavimlerine hala nedendir anlamamışımdır anarşik diyen bir toplumda; yayılması, en azından anlaşılması zor gözüküyor.
stalin ve lenin gibi liderlerin kanla kurmaya çalıştıkları sistem,marx'ın komunizm anlayışı öz olarak korunabilmiş olsaydı tarihte dinin yerine geçebilecek tek güç olacaktı.
