Bir çocukluk klasiğidir. o yaşlarda alınabilecek en kaliteli saat ; dişlerle yapılma , her daim aynı saati gösteren , ne pilli ne de güneş enerjili , dünyanın en uyduruk ısırık saatidir. bu saati koluna takan cocuk , mutludur. yaptığı o salakça saat , kendisini öyle cok mutlu etmiştir ki , koluna birisi rolex saat taksa o denyoluğun verdiği mutluluk ve hazzı veremez. saatine bakar bakar güler küçük denyo ama mutlu bir denyodur. rolex ne lan? en kralı ısırık saatidir.
evet, çocukluğun bazen en güzel, bazen ise en sinir bozucu hareketidir bu. ama her daim özlenendir. bazen kardeşle yapılır, bazen ise arkadaşla. işi bilmeyen bir arkadaşa yapıldığında ise, muhtemelen şaşkınlık yaratacaktır bu iş kendisinde.
+saat yapim mi sana?
- ne saati la? saatim var benim. dayımla aldık geçen.
+oğlum öyle değil, ben kendim yapacam.
-nası yapacan yap bakayım.
+getir kolunu.
çocuk, kolunun ısırdığını görecek fakat gıkını da çıkaramayaktır pek. şaşkındır çünkü. "ne yapıyor lan bu" der. biraz da acımıştır kolu. ama varolan şaşkınlık duygusu, bunu da bastıracaktır. çocuk kolu ısırdıktan sonra, bulaşan tükürüğü de alelacele silmeyi ihmal etmez tabi. bu aceleyle silme eylemi aklıma geldikçe gülerim bak. sanki o tükürüğü, kolunu ısırdığı çocuk görmüyormuş gibi.
neyse, bir süre sonra diş izleri daha da belirginleşir tabi. acısı ve şaşkınlığı geçtiği için, çocuğun yüksek ihtimalle hoşuna gidecektir bu iz. ama yazımın başında da belirttiğim gibi, pek hoşlanılmayan bir arkadaş bu hareketi yaptığında, gerçekten de sinir bozucudur.
küçük çocukların ve bizimde zamanında yaptığımız fakat kolu emerek değil ısırarak yaptığımız diş izleriyle bezeli doğal bir saat türü.
(fazla ısırıldığında kolun morarması kaçınılmazdır. tek başına denenmesi tehlikelidir.)
