Çok güçlü bir duyguydu anımsadığım kadarıyla. Travmatik beyin kanaması geçirdiğimden beri koku alamıyorum. Umarım güzel bir anıyla beraber gelir koku duyum.
Geçen yıl kötü bir dönemimde istanbulda Arkadaşımda kalıyordum. Kahve makinesi günde üç beş kez çalışıyordu.
Sonra toparladım zaman geçti.
Birkaç ay önce arkadaşıma gittim yine. iyiydim. Kahve yapalım dedik ve o yine aynı koku.. Direkt o zamana gittim o acı, o hisler geldi. Çok garipti..
Bende kötü bir yeri var o kahve makinesinin.. Düşünün ki ben kahve kokusuna ölüp biten biriyim..
Bu kokular ve hatırlattığı anılar amigdala denilen beynin iki tarafında bulunan fasulye benzeri yapılarda tutulur. Bu anıları her zaman hatırlamanızın hiç unutmamanızın nedeni budur. Beynin hafıza bölümü olan hipokampusten farklı çalışır. Hipokampus bir çok veriyi hiç kaydetmez ve kayıtlı olanların üzerine yazmaktan çekinmez. Ama amigdala zaten az sayıda veri kaydeder ve bu veriyi kaybetmez.
Özellikle de benim gibi kokulara karşı ayrı bir hassasiyetiniz varsa insanı üzebilir, aşırı bir şekilde mutlu da edebilir. Bazen çok uzağımdaki birçok koku içerisinde bana bazı şeyleri hatırlatan o kokuyu duyduğumda, aklımda kokunun etkisi bitene kadar anılar dönüp duruyor.
çok vahim durum. cam durakların içinde tren bekliyordum, çocuk altına sıçmış annesi getirip burada değiştirdi bezini. kemiklerim ağrıdı o an, gözlerim yaşlandı. kendimi raylara atamadım.
sarı bulaşık beziyle mi bağladınız çocuğu naptınız. artık cam durakları kullanmıyorum.
çok sevdiğinize yada çok nefret ettiğinize işarettir. yada şöyle diyelim hayatınızda önem vermişsinizdir ki kokusu size onu hatırlatır. güzel olduğu kadar yıkanı da vardır.
insan ırkının karmaşık ve muhteşem yapısına müthiş bir örnektir.. yirmi yıl sonra size tanıdık gelen bir koku, sizi öyle bir duygu haline sokarki hiç bir açıklama getiremezsiniz..
