Yaşıtlarından kendini yaşlı hissettigin an.
Sevdiklerinin kefenli vücudunu toprağa yerleştirdikten sonra tahtalar ile kapıyorsan ve üstüne ilk toprağı sen atıyorsan. işte o an büyüyorsun, geri kalan hiçbir şey eskisi gibi olmuyor.
Dosdoğru olmanın çok zor olduğunu anladığında tekâmülü fark eder. Güvenilir ve sorumluluk sahibi olduğunda olgunlaşmakta olduğunu hisseder. Hayatın sillesini yiyip, yine de hamdedip haline razı olup tüm elemlere sabredip dimdik ayakta durduğunda, bu olgunlaşmanın asla bitmeteceğini farkettiğinde..
yaş aldıkça yakınlarından sürekli birilerinin vefat etmesi. ölüm insanı olgunlaştıran en büyük olgudur. bu hayatın gerçeklerini kavratır, düşündürür, sorgulatır. sabrı öğretir, acıyı öğretir. bir diğeri ise ekonomik sorumluluk. küçük yaşlarda hayata pembe gözlükte bakıyoruz çoğumuz. babamız veya annemiz çalışır bize bakar herhangi bir para sıkıntımız olmazdı. ama büyüdükçe artık annenizden veya babanızdan para almaya çekinirsiniz. kendi ayaklarınızın üzerinde durmayı öğrenirsiniz. iş hayatına atılırsınız. işte burada insan gayet iyi olgunlaşır.