daha önce adına aşk dediklerin aklına gelince korkmaya başlarsın. çünkü hayatın sana yaptıkları, yapacaklarının göstergesidir. ya onun da adı aşk değilse, ya yine yanlış kişiye "aşk" diye seslenirsem diye korkar, gözlerini kaçırır, dokunmaya çekinir, öpmeyi hayal bile edemessin. ama ya aşk oysa? ya yanıbaşında duruyorsa can acıtacak ve hiç bir zaman kanamayacağın insan? mantığın kalp önünde yenildiği andır. dile susmak düşer.
aylarca görmezsin, sesini duymazsın, gider başka bi sevgili yaparsın. platonik aşkının elini ble tutmamışsındır ama yeni sevgilinle her boku yaşarsın. sonra bi gün gelir, ankara gibi kıç kadar memlekette, olmadık bi yerde karşına çıkar. gene ağzına sıçılır.
işte o zaman anlarsın. yüzlerce kadınla yatsan da, elini bile tutamadığın o kadına aşıksındır.
