Öğrenci olduğum halde çoğu zaman elimdeki son parayı kitaba yatırır ve tüm ay ser sefil gezerim. En kötü kitap bile paradan daha değerlidir. insan nefsi için, yemek için, kıyafet için o kadar para verirken kitap için verdiği paraya neden acır bilmiyorum. Şimdi diyeceksiniz ki e onlar ihtiyaç yemek karın doyuruyor, kıyafet koruyor felan filan. Kitap da ruhun ihtiyacı kardeşim.
parasını alın teriyle kazanan insandır. ne yazarı sömüren yayın evine, ne de bilgisinin emeğinin sömürülmesine razı olan yazara eyvallah der.
bi sene önce beş yüz küsür verdim e kitap okuyucuya. şu an üzerinden okuduğum kitaplarla çoktan kendini amorti etti, bi de ömürlük ki sorma cebim de vicdanım da rahat.
bunu da lütfen cahillik meselesi yapmayın kitabı okumayacak adam zaten vermez o parayı. hem verip hem okuyup hem de acıyorsa işte ben o zaman sizin bilgiyi bile mal yapışlarınızın, bilgiyi bile lüks yapışlarınızın yollarına sıçarım.
hiç de söylediğiniz gibi değil. ulan adamın 20 lirası var ve bunu kitaba veriyor. acır tabi. mesele acıyarak 20 lira verdiği kitaptan bir şeyler bulmak.
en kalitesiz roman 15 20 lira . sağlam klasiklere girmedim bile. her ay 2 yada 3 kitap okuyorum yoğunluğa göre. düz hesap 50 lira desen bir öğrenci için önemli bir para.
o yüzden ben kitaba verdiğim paraya acıyanlardanım. paramı başka yere harcayamadığım için değil, maliyeti 3 lira olan kitaba 20 lira verdiğim için.
Kimse ama yazar da kazansın demesin. Yazarların 20 liralık kitapta kazancı 3 yada 4 lira.
Paraya kıyıp büyük beklentilerle satın aldığınız kitabın bekleneni vermemesi durumuna olasıdır, olmalıdır. Hatta böyle kitapları iade edebilmeliyiz bence.
Eğer bu kitap hocaların zorla aldırdığı hayatınızın geri kalanında asla kullanmayacağınız türden bir kitapsa haklı olan insandır. Lakin okuma kitabına aynı hisleri besliyorsa okuma alışkanlığı kazanamamış kendi haline acıması gereken insandır.
Acınası insandır. Emeğe saygı duymak gerekiyor elbette her yapılan işin bedeli olmalı ki bunlar kolay işler değil. Farklı düşünceler, duygular, hayaller keşfetmekten aciz insanlar bırakalım kıyamasın almasın kitap falan. Kıymetini bilecek ellerde hayat bulsun efenim.
asıl acıdığı, kitaba para veremeyen kendisi olmalıdır. bazen, kitap almaya param yetmediği zaman kendimi çok çaresiz hissederim. çaresizimdir, çünkü başka zamanlarda yaşayamadığım ve başkası olamadığım için...
Babamdır kendileri.
Daha geçenlerde aramızda geçen diyalog.
- Kaça aldın la bu kitabı.
+ 12 lira baba.Sıfır alacaktım 18 liraya ama 2.el kitapçıdan 12 liraya aldım.
- Aferin sana çok büyük iş.Akşama onu kaynatır yeriz.
içinden kafa yapını sikiyim denilen durumdur ayrıca.
aslında kitap bittikten sonra ya da kitabın sıkıcı olduğunu anladığında o paraya acırsın için sızlar.üniversitede bölüm başkanının yazdığı kitabı zorla bize aldırdığında içim acımıştı.kadına kaltaksın diye bağırmak istemiştim. ama dersinden bırakırsa okul hayatımın bitceğini bildiğim için sustum. hala nefret ediyorum ondan. zorla aldırdığı o gereksiz kitaptanda! mezun olduğum an yırttım kitabı.oh olsun.
bugüne kadar mecburiyetten para verip aldığım tek bir kitap olması durumda yaşadığım olaydır. acımıştım çünkü bütün sınfla aynı anda okuyorduk ve zorunluydu. kitapla ilgili sınavda soru çıkacaktı.diğer türlü benim okyacağım tarzda bir kitapta değildi. diğer kitaplarımı da yeni olmasalarda ilçe kütüphanesinden alıyorum. napayım yani param yetmiyorsa..