yalnızlığın açılımıdır.
uğruna herşey feda edilecek olmamaktır,
çoğu zaman ikinci sırada olmaktır,
adına şarkılar yazılan olamamaktır,
kayıp mıdır peki?
bazı zamanlar için zaman kaybı olabilir gereksiz düşüncelere sürüklediği için,
onun dışında kimseye hesap vermemek
aslında daha çok özgür olmaktır,
özgürlük zaten yalnız olmaktır.
evinizi yavru bir köpekle paylaşarak tedavi edilebilen durumdur. sevmek ne kelime, sizin için gözünü kırpmadan canını verebilecek bir sevgiyi size hissettirecektir.
inanmayanlar "Hachiko: A dog's story" filmini izleyebilirler.
öylece kalmaktır kimi zaman. arkasına bakmadan çekip giden kızların arkasından bakmaktır.
oluyorum, oldum derken; elde kalan sıfırla başbaşa oturmaktır bir köşede. ve muhtemelen bu elde kalan sıfır yutan bir elemandır. bütün yaşanmışlıklarını da yutuverir aniden.
sanki tek bilen sensindir yaşanılanları. hayatının insanı olamadıkların, hafızası silinmiş birer bihaber gibi farkındasızlıklarının içindedirler.
bana kalırsa ise bu biraz lanetlenmiş olmak gibi. kaderin insanı yalnızlığa mıhlaması. isteseniz de artık elde edemeyeceğiniz size layık görülmeyen bir şey.
bencillikle alakalı değil; insan bazen birileri için en değerli olmak ister; ego tatmini ile sevgi açlığı arasında kalmış bir şey işte. o sebeple insana çok koyan bir şeydir.
bilinemez bir durumdur. yalana müsaittir zira. dostunuz en sevdiğim dostumsun der size, bakarsın birgün kazık atmış gitmiş. sevgilin hayatımda en cok sevdiğim sen oldun der, gider. birkaç zaman sonra da en sevmediği olursunuz.
