rica ederim, bana söyleyiniz, insan kendinden nefret ederse, birini
sevebilir mi? kendi kalbiyle barışık olmazsa başkalarıyla iyi
geçinebilir mi? kendi varlığından canı sıkkın ve yorgun ise topluluğa
hoşluk getirebilir mi?
Bir yerlerde alın yazının karşına çıkacağına inanmaktır,ne istiyorum bendir,istediğim karışım varmıdır sorusudur,flörtözlüğe vurmaktır yoksa aseksüeliğe batmaktır ve fakat iyimidir kötümüdür bilinmeyen aşık olmak kadar ortada saçma salak bir durumdur.
kimseden hoşlanamayan kişinin evveliyatını irdelemekte fayda vardır.. evveliyatında hazin bir aşk öyküsü vardır sonrasında da bu defekt gelişmiştir.. kimseden hoşlanamamak komplike bir sendromdur tek bir pencereden bakıp kişileri yargılamamak gerekir..bu kişilere şevkatle yaklaşıp anlamaya çalışmakta fayda vardır.
yarım kalan aşklardan sonra meydana gelen durumdur. önceleri kız grubunun içinden biri benim derken artık göz ucuyla bakıp çekip gitmektir. 24 yıllık yalnızlıktan sonra hoşlanmak isteyip hoşlanamamak gerçekten acı bir durumdur.
Yaşadığı zaman diliminde birden çok arkasından bıçaklanan kişi insanlara üstünlük kompleksi besler buda düşmanlık besleme evrelerinin göstergesidir. Bence en doğal hakkı mümkünse yalnız yaşasın yoksa bir canavara dönüp zalim biri olabilir.
