"lan ne güzel şarkı keşfettim haa kimse de bilmiyodur bunu of" demiştim müptelası olduğumda bu şarkının. Sonra nerede denk gelip de bu şarkıyı açsam "aa ne iyi ettin de açtın bunu", "bayağıdır dinlemiyodum ne güzel oldu" nidalarıyla karşılaştım. lan olm ne ara hepiniz keşfettiniz şarkıyı. hadi keşfettiniz bu kadar zamandır bana niye haber vermiyosunuz.
içinden nasıl ağladığını, "uyuyunca geçer" diyerek uyuyup, uyandığında geçmemiş olduğunu görmenin acısını.
Hiç kimse bilmez, çünkü bilmek istemezler.
Senin ne durumda olduğun hiç kimsenin umrunda olmaz. Hicbir zaman.
bu yıldızlı gökler ne zaman başladı dönmeye?
ne zaman yıkılıp gidecek bu güzelim kubbe?
aklın yollarıyla ölçüp biçemezsin bunu sen
mantıkların, kıyasların sökmez senin bu işde.
ö.h.
bu şarkı sürekli aklıma tek bir şeyi getiriyor ve ağlama isteği duyuyorum. aklıma getirdiği şey de kalabalık bir şehirdeki bir kule, hani özel bir şey değil aslında.
bir gece vakti, Mehmet güreli yorumuyla tanıştığım şarkı, ömer hayyam şiiridir, üç kıta olup , hakkındı milyonlarca kitap yazılır belki ama evet kimse bilmez, kimse bilmez...
