birbirimizi seversiniz ilk başlarda konuşursunuz daha sonra karşılıklı olarak birbirinizi tanımaya çalışırsınız uzaklığın izin verdiği kadar biraz daha yakın olmak istersiniz fakat ulaşamazsınız. ama birbirimize çoktan bağlanmıştırsınız çünkü bu uzaklık size heyecan katıyordur.
sarılmak istersiniz sarılamazsınız.
birbirimize bağlandıkça daha fazla birbirimizi istersiniz ama ulaşamazsınız.
en sonunda anlarsınız birlikte olunamayacağını birbirimizden ayrılmak istersiniz ama olmaz her zaman birbirimizi çekersiniz. bağlanmıştırsınız bir kere artık ayrılamazsınız.
daha sonra bir süre daha devam eder bu bağlılık bu saflık karşımıza birisi çıksa bile bir ilişkiniz var dersiniz ama adı ilişkidir.
ama hikayeniz fazla uzun sürmez daha sonra iki tarafta sıkılmaya başlar bu sefer ani bir şekilde ayrılınır. arkadaş kalalım denilir fakat hiçbir zaman öyle olmaz.
zordur. ama sevginiz kuvvetli ise buluşmalar olabilir fakat her an yanınızda olan biri ile kilometrelerce uzaktaki birinin sevgisi bir değildir.
ama sevince ona ulaşmayı istersiniz. çünkü bağlandım dersiniz.
çok çok uzaklarda olan onu seversiniz. ve o o kadar uzaktadırki sizden, ona onu sevdiğinizi bile söyleyemezsiniz. çünkü büyük bir ihtimalle hayatınız boyunca görmeyeceğiniz bir insana, sevginizi söylemek saçmadır. ama neden sonra, nasılsa sevginizi söylersiniz de, ama bir şey değişmez tabii, çünkü uzaktakine duyulan bir platonik aşk, platonik aşktan bile daha saçmadır. böyle böyle yıllar geçer ve sizin için hayat artık değişmeye başlar. artık hayat size farklı gözüküyordur, hayatın aslında alışılageldik olan ve zaten bu sebeple de mucize olmaktan çıkmış garipliklerle dolu olduğunu fark edersiniz. örneğin bedeniniz size garip gelmeye başlar, mesela bu beden denilen şey neden duvara gelince duruyor daha öteye gidemiyordur? düşünce ve kalp bu kadar özgürken beden neden bu kadar kısıtlıdır, şu okyanuslar mıdır sizi sevdiğinizden ayıran? ne kadar saçma, sizin sevginizin yanında... teniniz bile düşman gözükmeye başlar artık size, ruhunuz kafese kapatılmış gibidir, tenden bir kafese. kurtulmaya özgürleşmeye çalışır, yapamaz.
ve sonunda tabii beklenen olur, bedeniniz bu kadarına dayanamaz ve artık iflas eder. işte ancak o zaman karanlığınızın, genç yaşta nasıl yaşlandığınızın farkına varırsınız. artık diptesinizdir, yaşadığınız herşey yanınıza kar kalarak yükselirsiniz. sevginin sevgiliye duyulmadığını aslında onun bir yol olduğunu öğrenmişsinizdir. ama bir şey daha öğrenmişsinizdir, hayatı yaşamanın değerini. sokağa çıkıp insanlara karışmak, ve sevdiğine seni sevdiğini bilerek hem de sarılmak, ona dokunmak en güzel şeydir. uzaktaki bir sevgiliyi sevmekse bu beden için artık bir daha mümkün değildir...
Mesafenin aşkta sadece bahane olduğunu öğrenmektir.Aşkın ise bahanelerden çok uzakta biryerlerde olduğunu hissetmektir.
1400kilometrenin yazıldığından çok daha zor anlaşıldığını yaşayarak öğrenmektir.Sonuna kadar güvenip,sadece haber alabildiğiniz için mutlu olmaktır.
Kıymet bilmeyi öğrenmektir,aşkın komik kaprislerle yıkılamayacak kadar önemli olduğunu görüp her gece ilk günün kalp çırpıntısı ile 'seni seviyorum' demektir.
olur bal gibi de olur. eğer insan ''lüzumsuzun lüzumsuzu'' diyorsa o kendi beceriksizliğidir işi yürüttüğü kişiyle birlikte. aşk bu, her yerde ve her zaman yaşanabilirdir, herkese ama herkese aşık olunabilir unutmayın. kimse buralara ''offf amaann yakınlarda sevilecek kişi mi kalmadı'', ''ayhh gözden uzak olan hede höde olur'' yazıp da kendi beceriksizliğini diğer insanlara da yamamaya çalışmasın çünkü aşk sandığınız gibi istediğiniz kadar dokunmak, yanyana olmak yüz yüze kavga edebilmek değildir. aşk uzak olsan da bir şeyleri paylaşabilmek, sevdiğini, sevildiğini hissetmekttir.
daha başka bir şey yazmıcam. dediğim gibi kimse buralara kendi kötü tecrübelerini yazıp mutlu olabilen diğer insanları da kötü etkilemesin. rahat bırakın herkesi. herkes nasıl mutlu olabiliyorsa öyle mutlu olsun. zaten yukardaki birgün bu orucu kabul edecektir.
karşınızdaki de sizi seviyorsa tadından yenmez sevgidir diyebılecegım sevgidir...
evet aslında uzaklık o kadar büyük sorun haline gelir ki lakın hıc bır sekılde senı sevıyorum sözünüze ınanılmadığının cıkarılabılecegi kadar sorun olmayan bir sevgidir.
her keresınde senı seviyorum sözüne sevgilinin ilikleri titretircesine etkilenerek inanılır ve her şeyle birlikte kilometrelerde gözünüzde ufalır o sevgi sözünün etkisiyle.
her keresınde uzaklık sıkıntı olsada onu mutlu etmek için çırpınışlarınız her keresınde göz önüne alınır ve onun ıcın lanet edılır bazı zamanlar kılometrelere.
ön yargılarla süslenmiş olabılır bu sevgi lakın bu özlemden olsa gerektır.birlikte olunan kısacık anın tadını çıkarmak varken sürekli bir şeylerden kavga edilir dogru; ama sevgide kavga ne ıcın edıldıgı göz önüne alınmalıdır.
ulasılamayınca sevgiliye telefon dert olur,ıstenıldıgınde gıdılemedıgınde yol dert olur daha bır cok dert vardır ama sevılen çok özeldir e her şeye bedeldir o ve ona olan sevgi.* ***
karşınızdaki de sizi seviyorsa tadından yenmez sevgidir diyemeyeceğim sevgi modelidir. uzaklık o kadar büyük sorun haline gelirki ne seviyorum sözünüze inanır ne de onu mutlu etmek için çırpınışlarınızı göz önüne alır. ön yargılarla süslenmiştir bu sevgi. birlikte olunan kısacık anın tadını çıkarmak varken sürekli bir şeylerden kavga edilir. telefon dert olur, yol dert olur. daha sayamayacağım nice zorluklar bizleri beklemektedir.
