4 yaşlarımı hatırlatmıştır bana. Bursa'da oturuyoruz o zamanlar. Babam işten gelirken getirirdi ara sıra çok sevinirdim. Şimdi farkettim de en yakın kestane sekercisi tophanenin oralardaydı. Yani babamın iş yeriyle evin arasının yaklaşık bir 7 8 katı mesafe. Gerçi babam yuruyerek 3 dakikada gelebilecek mesafedeydi. Yine de üşenmeyip alıyormuş adam. Sağ ol babam benim. Tadı hala damağımda o şekerlerin.
Allah'ın en güzel nimeti olan kestanenin, tatlı adı altında meydana geldiği iğrençliğidir.
Yahu günah, o kestanelere yazık. Közleyin tuzlayın ama şerbetlemek nedir.
Bursa'ya geçen yıl gittiğimde almıştım paket paket. Memlekete döndüğümde veririm herkese elim boş olmasın, bursalardan sizlere getirdim diyebileyim diye.
Biz mi tattan anlamıyoruz valla anlamadm. Herkesin tepkisi aynı oldu.
