insanın içini dağlayan ve ciddi bir yaşanmışlığı tasvir eden türkü.
(Türkmenler dahil) türklerin dünyanın çeşitli yerlerinde zulüm gördüğü gerçeği göz önüne alınarak dinlenilirse, daha bir içlendirir.
"`Kerküğün zindanına attılar meni
Mazlumlar sürüsüne`
Kattılar meni kattılar beni
—
Bir yanım dağladılar ateşle annem
`Ne suçum ne günahım
Yaktılar beni, yaktılar beni`
—
`Türkmen obalarından göçen anneler
Ne yuvaları kalmış
Ne de haneler, ne de haneler`
—
`Gök kubbeyi sarsar mazlum feryadım
Elbet bir gün güler
Bize seneler, bize seneler`.."
Cem karaca yorumu ile en sevdiğim türkü.
Muş'ta, Bitlis'te, Tatvan ve Ahlat'ta, Bingöl'de, hınıs'ta, Diyarbakır kulp'ta yağan kar altında cefa çekerken az dinlemedik.
Şehirde eğlencesinde bir beyaz türk değil, dağ taş gezen yörük Türkmen gibiydik.
Rahata, eğlenceye halen alışabilmiş veya sevebilmiş değilim, yaylalar dışında huzur bulamaz göçebe ruhum.
kötülenen eski türkiye'ye ait, cem karaca'nın yorumladığı bir şarkıdır. sanat ve sanatçının olduğu, o muhteşem ülkeye ait bir şarkı idi. şimdi ise saraya çıkıp, iktidar yalayan ünlü bozuntularına kaldık!!.
Demin adı lazım olmayan bir kürt sanatçının şarkısını kulaklıksız, açık sesle dinleyen yurt arkadaşımın yanında yüksek sesle açınca arkadaşın sinirli bir biçimde odayı terketmesine sebep olmuş Türkmen türküsü.
Neye sinirlendin ki bu kadar canım benim? Anlamadım, yani.
14 temmuz 1959 tarihinde başlayan ve üç gün üç gece aralıksız devam eden katliamı yaşayan türkmenlerin dramını anlatır.
Türkünün sözleri kerküklü fahrettin Ergeç tarafından yazılmıştır.
Cem karacanın yorumuyla Öyle işlenirki sözleri ilmek ilmek içinize; o sürüdeki mazlum sen olursun bir an da...
Ne suçum ne günahım var diye feryat eder senin de yüreğin...
Türkmen obalarından göçen, ne yuvaları ne de haneleri kalan annelerin sesini ta yüreğinde işitirsin.
Mazlumun feryadını duyarsın tarihin
Derinliklerinde; elini uzatmak, gözyaşlarına dokunmak isteyip de bir an boşlukta bulursun kendini.
Öyle bir türküdür işte; sizi götürmek istediği yere ulaştırır.
bana hocalı katliamı'nı, qara yanvar'ı, çin'de uygur türkleri'ne uygulanan zulmü, ahıska türkleri'nin, balkarlar'ın, karaçaylar'ın sürgününü, balkan savaşları'nı ve aklıma gelmeyen daha nicesini anlatan türkü. sözleri manalı, arkadan çalan saz da bir o kadar tüyleri diken diken edici...
bu şarkıyı her dinleyişimde burnumun direği sızlar, sessiz sessiz gözyaşlarımı akıtmak gelir içimden cem karaca her "ne suçum ne günahım, yaktılar beni" dediğinde.
gece gece yine dinleyip uzaklara daldığım, sanırım en sevdiğim türkü.
öylesine güzel ki pek çok yorumunu saatlerce dinleyebilirim.
tartışmasız en efsane yorum cem karaca'ya ait. o konu tartışmaya kapalı. ancak onun dışında saklı kalmış müzisyenler denen oluşumun yorumu olsun, daha pek çok sanatçının yorumu olsun dinlenesidir.
