bugün

Hani final sınavına yarım saat bakıp giriyoruz da hoca büyük bi kıyak yapıp geçiriyor ya. Onun gibisi yok.
kendimi pek hissetmiyorum ben. zihnim uzay boşluğunda süzülüp yanından geçtiği cisimlere laf atıyormuş gibi düşünmeyi seviyorum.
Uyurken.
Yazın akşamları yanimda sevdiklerim varken.
Yorulduktan sonra kendimi yatağa attığım zaman.
Uyuyabildiğim zaman.
Hiçbir zaman.
kışın grip olduğum zaman.

tüm hücrelerimi tek tek hissediyorum.
sözlüğe geri döndüm. bomba gibi hissediyorum hatta. açın len yollarıı.
kimseyi düşünmeyip sâdece kendimi düşünüp yaşadığımda.
Kek ve kurabiye yaparken. Evet kesinlikle öyle. Ne zaman canım sıkkın olsa kalkıp kek ya da kurabiye yaparım.
işler düzeldiğinde..

maalesef ülkemizin dinamikleri bizleri bu hale getirdi..

evrildik ama neye evrildik.. abv amk..
Egomu nedir bilmem ama yaptığım bir iş beğenildiğinde bir yükselişe geçiyorum.
09:00, 12:00, 16:00 bu üç saatte. güne başladığım, güneşin tam tepede olduğu ve hava kararmadan önceki son vücudun kendine geliş saatleri. özellikle sonuncusu olimpiyat ve dünya rekorlarının en çok kırıldığı saattir. şüphesiz ki bu bir tesadüf değildir.

hava kararmadan önce yiyecek temin etme ve hayatta kalma içgüdüsüyle vücut bütün enerjiyi beyin ile kaslara yönlendirir(başka ram yiyen bir durum yoksa).
iyilik yaptığımda veya yapıldığında.
Beyaz çikolatanın yanında .
cumartesi akşamları.
Ailecek deniz kenarına pikniğe gidince denize girip daldığım anda. Ne ses var ne tasa mis.
sohbet ederken anlaşıldığımı anladığım zaman.