kendinin farkında olmamak

ilim ilim bilmektir,

ilim kendini bilmektir.

sen kendin bilmezsen,

daha nice okumaktır.

insanın kendisini çözmeden, kendi mahiyetni, karakterini çözmeden bildiklerinin bir öneminin olmadığını, yani kendinin farkında olmamasını ilime bağlayarak yunus emre böyle güzel anlatıyor.

kendinin farkında olmayan insanı meziyetlerinin ortaya çıkması için zorlu bir takım sınavların beklediği anlamına gelir.
o zorlu sınav zamanı ya birilerinin sırtına biner güya kolayca kurtulursun ya kendi ayaklarının üzerinde dimdik durursun.
sonuçtaki tercih sınama sonucu kendinden ne anladığına bağlıdır.
her insanın sönmeyen bir volkan ateşi gibi gücü mevcuttur içinde.
kendini tanımak, sınırlarını-yapabilirliklerini bilmek, kendine güvenmek o gücün farkında olmak anlamına gelir.
kısaca farkındalıkla yaşamak hayatına değer katar insanın.

ne büyük eksikliktir kendinin farkında olmamak. şu hayatta en önemli şey farkındalıkken hayattaki en değerli şeyin farkında olmamak ne büyük kayıptır. farkında olmalı insan; içtiği suyun, seyrettiği denizin, kalbinde yeşeren duyguların, doğanın, kendinin, yani kısaca ne varsa kendisi için yaratılmış olan hepsinin farkında olmalı.

aynaya bak!

bu durumun en ulviyet barındıranını yaşayan kişi yunus emredir. o ne tatlı, ne temiz, ne sempatik bir habersizliktir.