Ne zaman hayattan bıkıp isyana falan meyillensem bulutsuzluk özlemi'nden "ne olursa olsun yaşamaya mecbursun" şarkısını dinler gaza gelirim. Dinleye dinleye yıllardır hayvan gibi yaşıyorum.
Resim çizmeye çalışırım sevdiğim müzik arka fonda, kahvemi yudumlarım, damlar kağıdıma kızarım kendime falan.
Sonra kardeşim dediğim arkadaşımla gezerim istanbul'u bucak bucak yeni kafeler sokaklar keşfederiz, tadarız hepsinde ya bir tatlı ya bir yemek ya da içecek. Fotograf çekeriz hunharca, selfisiz olmaz o 32 dişin mutlaka gösterileceği.
Hayat kısa kuşlar uçuyor gençler, zamanın kıymetini bilin anı kumbaranızı güzel şeylerle doldurun.
