duygularını, düşüncelerini, acılarını, sevinçlerini fazla önemsemek, abartmak, dünyanın '' en'' lerini yaşadığını, hissettiğini zannetmek.
başa gelen kötü bir olay sanki kimsenin başına gelmemiş, sadece bize haksızlık yapılıyormuş hissiyle sonuçlanır.
fazla kaderci olmadan, ancak herkesin başına gelecek ,ölüm ve ayrılık gibi doğal olayları ve sonuçları kabullenmemek,metanetli olamamak, bazı zamanlar tek başına çevreye, topluma diklenmek, isyan etmek.
ateş düştüğü yeri yakarken, o ateşle başka ocakları tutuşturmaya çalışmak, ''benim olmuyorsa dünya yok olsun'' demek. bunların hepsi insanın kendisini fazla önemsemesinin, dünyanın merkezine koymasından kaynaklıdır.
