zorlama olduğu su götürmez bir gerçek olsa da akıllara hilmi yavuz 'un önerisini getiren cümle. yavuz, bu anlamın yiirmiş cümle yerine şeyh galip 'in şu beyitini kullanmayı önerir:
Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin* sen
Merdüm*-i dide*-i ekvan* olan ademsin sen
kendine iyi bak deme
denmez saçma
kendime bakarım elbet
sen hiç korkma
kendine kalıyor insan
eninde sonunda
sen bize iyi bak tanrım
sevdalı kullarına..
-hadi abi gorusuruz kendine iyi bak
+anlamadim!!
-kendine iyi bakk
+haaa neden bakmıyormuyum!
-yok abi laf gelişi
+nasıl geldiki
-nese abi sen iyi bak kendine
+bak gene yaptin
ayrılığı çağıştırdığı için midir bilmem ama normalde kullanılmasından da kullanmaktan da haz etmediğim bir cümledir..gene de çok lazım olduğunda kullanılabilinir..
(bkz: sevgiliye kapak cümle türleri)
(bkz: acil durum lafları)
ilk duyduğumda; yanılmıyosam -tamamiyle sallıyorum- 9-10 yıl önceydi, kulağıma çok karizmatik gelmiş olan veda cümlesi. o kadar ki; sırf sınıfın en güzel hatununa karizma olsun diye, ondan ayrılmadan 15 dk önce unutmamak için, içimden "kendine iyi bak diceksin, kendine iyi bak diceksin, kendine iy..." diye tekrarladığım ama ilk başlarda hep unuttuğum ve bu yüzden kendime çok kızdığım, yıllarca kullandığım ama kısaltılmısı olan kib ortaya çıktıktan sonra nedensiz bi şekilde acayip soğuduğum cümledir. zaten daha sonra binbir türlü türevleri çıkmıştır
