kendi yaptığı espriye gülmeyen insan

aslında başlık, "yaptığı espriye gülmeyen insan" da olurmuş. ama neden kastım bilemiyorum.

her zaman gıpta ettiğim insandır. o nasıl bir karizmadır yarabbi! ben bir espri yapsam-hani kırk yılda bir de olsa- ve etrafımdakiler de yarım yarım yarılsa hayatta gülmeden duramam. yapamam böyle bir şeyi. asla. illa ki eki eki ya da ehe ehe diye gülerim. tutamam kendimi. hatta öyle abartırım ki kimse gülmese bile kendim gülerim esprime lan. yazık olmasın.

cool kişiliktir efendim. kendisine imrenmekle beraber anlam da veremiyoruz. bu insanlar bence kendilerini sıkıyorlar ve osurarak ya da başka bir şekilde reaksiyon göstererek gülüyorlar. yani illa ki tebessüm mü olmalı illa ki dudaklarımız yayvanlaşmalı mı canım. bence gülmenin de çeşitleri vardır.

(sıkılıyorum sözlük.)

haa bir de : bu başlık açıldı mı bilemiyorum. aradım ama bulamadım. bulursanız uyarın, kendime iki yumruk sallayayım.

(bkz: doğan şenyüz)

En asil duyguların insanıdır.

yaptığı hatanın farkına varmış, faziletli insan kişidir. sevilir.

Espiriyi anlamamış olma ihtimali de olan insandır.

(bkz: istemeden espiri yapmak)

ideal komedyen çeşidi.

asla beceremediğim olaydır. espri yaparsam eğer kendim mutlaka gülerim, olmazsa olmaz. imkanı yok yani illa gülmem lazım. yoksa o yaptığım espriden zevk alamam.

efenim sizi çoğu zaman zor durumda bırakıcak insandır kendisi. kalabalık bir ortamda iseniz, etrafınızda başka insanlar varsa ve bu insanlar gülmenizi yanlış anlayabilecek konumdaysa; işte bu espri yapan ve gülmeyen zat sizi zor durumda bırakıcaktır.

öyle bir arkadaşımız vardı. tüm ciddiyetiyle espriyi yapar etrafındakiler gülmekten kırılır ama kendisi zerre gülmezdi. üniversite ikinci sınıftık sanırım, laboratuvardaydık. bu arkadaşım espri yapınca tabi ben etrafı çınlatan o kahkahamı attım ve sonuç, laboratuvardan atılmaktan dönmüştüm. hıca tribi işte, "gülünücek bi şey varsa hep beraber gülelim" dedi. e ben de durur muyum, hocam ben arkadaşa güldüm, gülüncek şeyi o söylesin, dedim. beni yakanı ben de yakarım.*

Bahsi geçen kişi arkadaş ortamında yaptığı bir şakayla gülmekten yıkılan arkadaşlarını büyük bir soğuk kanlılıkla izler ve gülmelerinin geçmesini bekler. Arkadaşlarının gülmesi geçerken şakayı yapan şahısın tepki vermeden kendilerini izlediğini görür ve ikinci bir gülme dalgası vuku bulur.

Kısaca kendi yaptığı espriye gülmeyen insan aslında kendi yaptığı espriyi iki katı gücünde güldürme kapasitesine ulaşmıştır.

kendi yaptığı espriye hiçbir zaman kendisi diğer insanlarla içten bir şekilde gülmez, zaten ilk olarak aklına o getiriyor espriyi, ve zaten espri cok komikse ilk 5 dakika gülüp sonra anlatıcaktır.