Kemaliye ilçesi. Erzincan'a bağlıdır. Eski ismi Eğin'dir. Kemaliye çevresinde yerleşen ilk unsurların Kafkasya üzerinden Anadolu'ya inen Orta Asya Türkleri olduğu hususunda ortak bir kanı vardır. Türk boylan Fırat yolunu izleyerek hayvancılığa en uygun yaylalarda yerleşmiş olmaları bu kanıyı kuvvetlendirmektedir.
manisa yı alaşehir ilçesine bağlayan eski yolun üzerinde bulunan belde. izmir e 165 km uzaklıkta ve çok yüksek bir rakımda bulunmasına rağmen tarihi yerlerinde bulunan iskele babaları geçmişte buralarda deniz bulunduğunu gösteren kuvvetli bir etkendir. Ayrıca denizin kafasının atıp ben eski yerime dönüyorum deme ihtimalide izmir in sular altında kalabileceği teorisinide destekler.
erzincan eski valisi merhumrecep yazıcıoğlu nun sık sık bu beldenin doğal güzelliklerini vurgulamak için rafting yaptığı ilçedir. şarkıcı göksel de ilk klibi olan uzun uzun yolları aştım geldim i burada çekmiştir.( şelale ve su kaynaklarında çektiği seksi klip) yerel ağız, halk oyunları, ve yerel kültür olarak ağın* , kemaliye *, arapgir*, çemişgezek*, keban* bir bütündür. kasapları meşhurdur. ayrıca metin akpınarın da memleketidir
Manisa-Alaşehir e bağlı kasaba. Eski ismi yunanca bir isim olan Pendehorya dan gelmektedir. Anlamı "5 tepeler" dir. Cumhuriyetin ilanından sonra kemaliye ismini almıstır. Nüfus olarak 2000 civarı diye biliyorum.
Şirin bir kasabamız, insanları çoğunlukla tarımdan geçimini sürdürmekte, kendi ihtiyaçlarını karşılıyacak kadar hayvancılıkta yapılmakta. Tarım ürünü olarak üzüm yetişir ve çok güzeldir.
insan nedense zamanı hep bir bütün olarak algılıyor. biran için durup, hatırlama adına anıları, çaba gösterdiğinde anlıyor böyle olmadığını. kemaliye, bu konuda yardımcı oluyor galiba insana, herşeyin ne kadar değiştiğini ve değişiceğini gösteriveriyor. bu şirin kasaba üzerinden kapital sistemle, küreselleşmeyle, moderniteyle, sınırların kalkmasıyla ilgili hayati tespitler ve çıkarımlar yapma niyetinde değilim. ancak bu hızlı değişim üzerine biraz düşünmek gerekiyor.
hakikaten küçük bir kasabadır kemaliye. internet cafeyi, playstation salonları takip etti kasabamda. bu gelişimi görünce koca bir sırıtma kapladı yüzümü, gururlandım belki de. sonra hiç beklemediğim bir anda anladım böyle olmadığını, tahta kapılar sayesinde. köyde yavas yavas tahta kapıların yerlerini çelik kapılar alıyordu. avluyu* dışarı açan, gıcırdayan, yer yer kırılmış tahta kapılar birer birer çelik olanlara bırakıyorlardı yerlerini. üstelik garip mavi renklerle, uçuk kırmızılarla, parlak grilerle boyanmış, dayatmanın zevksizliğinin göstergesi olan çelik kapılara.
eskiye göre daha mı zengindi kasaba halkı? saklayacakları daha değerli eşyaları mı vardı eskiye göre? aksine daha da kötüydü durumları. o zaman anladım nasıl bi değişim yaşadığımızı. kasabadaki son tahta kapı da çelik bir kapıyla değiştiriline kadar inanmak lazım belki de, herşeyi bu hızla çürütmeyeceğimize.
Her sene doğa sporları ve kültür festivali yapılan ilçe. Harika manzarası, doğası ile insanı kendine hayran bırakır. Bulabileceğiniz tek kusur eski şehrin dibine yapılan TOKi konutlarıdır. Türkiyede en fazla profesör çıkaran ilçedir. Çok göç vermiştir. Eğer kasabınız kemaliyeli ise güvenle alışveriş yapabilirsiniz.
(bkz: yaşanılası yerler)
(bkz: toki)
(bkz: sözlükteki tüm kemaliyeliler oylarınızı bekliyorum)
Memleketim olan bu yer sıcak insanıyla ve çalışkanlığıyla insanı hayrete düşürür(benim aksime). Eski adı Eğin olan Kemaliye ilçesine adını Gazi Mustafa Kemal Atatürk 'siz Eğinliler kemale ermiş insanlarsınız.' sözü eşliğinde vermiştir. Kemaliyeliler Atanın adını taşımaktan dolayı gurur duymaktadır. Halkın içinde ermenice bilen ermeni soyuna sahip vatandaşlar ( (bkz: dedem))bile soykırıma itiraz ederek gururlanmamı sağlamıştır.
Anadolu'da ilçe ve şehir değiştirdiğini anlamıyorsun. Genelinde kişilik ve kimlik yok. Ama Kemaliye öyle olmamış. Devlet ve halkı tarafından bebek gibi korunmuş. Ziraat bankasının bile kurumsal kimliği yok. Eğer Türkiye'de güzel ilçe yarışması yapılsa; kesin ilk üçe girer.
Not: Arapgir tarafından eski yol çok az kalmış ama geçerken tedirgin olunuyor.
