tüm tebaanın, halkın kabûl ettiği, mazisi halka mâl olmuş aktörlerle ve bununla gurur duyan insanlarla dolu bir ülkedir bu ülke.
ve ülke kültürünün, ağlama-gülme-üzüntü-sevinç gibi tüm dinamiklerini birebir ve hârikûlâde yansıtan, ayna vazifesi gören pırlantalarla doludur ülkenin mazisi.
binlerce yıllık gelenek-kültür mozaiğini, yapmacık amerikan filmleriyle karıştırmak, bambaşka bir gaflettir.
bu ulkenin yetisitirdigi cok degerli komedi sanatcisindan biridir rahmetli kemal sunal. bugunun komedi filmlerinin temmeleri o donemlerden atilmistir. ustalara saygi gostermeyi kendi kulturumuzun insanini saygiyla anmayi artik ogrenmeliyiz diye dusunmekteyim. kemal sunal filmlerine gulebilen insan onun komedi filmlerini anlayabilen insandir.
hollywood özentisi ve muhtemelen mr. bean filmine gülen insandır. o günlerin siyasi ve magazinsel olayları tümden ti ye alan büyük komedyendir kemal sunal. tosun paşa'ya gülmeyen bir insan neye gülebilir diye düşünmeden edemiyor insan.
hele ki sadri alışık'a da gülmüyorsa, ıslak sopayla dövmek gerekir böyle bir insanı.
Görüldüğü yerde dayak atılması gereken nefret edilesice bir tiptir. insan demiyorum çünkü insan olduğu tartışılır. Bu tipler neşet Ertaş gibi vasat şarkıcıları dinler genelde. Gördüğüm an uzaklaşıyor böyle tiplerden.
