Kaybolan yıllarım yok, hepsi yerli yerinde duruyor, bir miktar hayal kırıklığı biraz başarı, pek çok güzel anı ve hayattan edindiğim tecrübelerle yanıbaşımdalar.
ailem, sevdiklerim için vazgeçtiğim birçok şey var, yapmadıklarım, yapamadıklarım...
aslında kendim için o kadar az şey yapıyorum ki. gerçi geriye dönsem de aynısı olurum onu da biliyorum. çünkü insan değişmiyor. keşke' lerle yaşayacağımı bilmekse en zoru.
Kaybolan yıllarımın tam da bu yıllar olacağı korkusundan en doğru şekilde yaşamaya çalışıyorum ama her zaman olmuyor tabii. Umarım şu yıllarımı kaybolan yıllar olarak anıp ağlamam ilerde.
terapiye başlamak. hayat sorunlarla dolu ama sen kendini tamamlıyor ve zamanla kendini gerçekleştiriyorsun. dünyanın en güzel savaşına katılmak, kendi ruh hücrelerin için.
