Bana hep felaketler kasvetli havalarda olacak hissi uyandırır.
6 Şubat sabahı da oldukça kasvetliydi. 150-200 senede bir yaşanan Antakya depremine denk gelen jenerasyon olmuştuk maalesef.
1-2 bin senede bir denk gelen savrun (Göksun-kadirli-kozan) depremine denk gelen jenerasyon olmasaydık bir Allah'ın izniyle.
banka hesabında yüklü mevla paran varsa, sıcak bir evin, bolca zamanın varsa, hiçte kasvet barındırmayan hava çeşididir.
bunun bir üst leveli de, tüm sene parmak arası terlikle gezmektir.
ruhunuz dar olmadıkça, aslında mutlu edebilen hava. ne bileyim garip ama, sanki herkesin hayatına bir eşitlik getiriyor gibi hissediyorum. güneşli havaya, yalandan kendini kaptırmaktansa böylesi daha iyi.
Sevdiğim hava çeşididir. hava birden kararır, bulutlar birlik içerisine girer. sonrasinda ise bir rüzgar eser. bazen bunun sonucunda yağmur da yağar. her seyi alir götürür. bu havalarda dışarıda olmak insana huzur verebilmektedir.
hava bükücülerin sevmediği hava türü. bulut yoğunluğu fazla olunca havayı istedikleri gibi manipüle edemezler. Londra'da sadece 2 adet hava bükücü bulunur.
derin bir hava, solgun bir gökyüzü, ağırlığınca bir nemin sahip olduğu havadır. baş ağrısı , halsizlik, melankoli ve depresif bir hale sokar sizi.
nuri bilge ceylan filmleri gibi ağır, durağan ve sessiz.
Bursadaki hava durumudur. insanın dışarı çıkası gelmez, mecbur olmasa bütün gün uyur. O derece yok eder yaşama sevincini. Bulutlu, her an yağmur yağacak gibi ve güneşsizdir.
