senelerdir yenemediğim durum. çok ileriyi çok inceyi ve çok düşünen insanları boğan durumdur bu. dünyanın sonu değil ya demeyi tadamamış insanlardır karamsarlar. ama şunu anladım ki 20 yaşından sonra karamsarlık artık hayatı kötüye itmeye başlıyor. çünkü iki arada bir derede verilen kararlar, emin olunmadan verilen cevaplar vesaire hayatın gidişatına yönelik oluyor. karamsarlık yenilebilecek şey ve hayatta en önce bu sıkıntıya yoğunlaşın. böyle bir kötü huyunuz varsa bir an önce yenmeye bakın.
Bir sürü kez şanssızlık yaşayan insanlarda görülen yaşayacağı diğer deneyimlerin de o şekilde olacagı yönündeki ön yargıdır. Aşıri olması durumu minör depresip vaka olduğunun kanıtıdır. Kisi degersizlik hissine katilir. Artmis intihar egilimi gorulur. Hayattan zevk alamama, hayattan beklentisiz olma halidir.
karamsar=pesimist= anti optimist(iyimser karşıtı)
her daim iyiyi düşünen, herşeye olumlu yönden bakan insanları birazcık eksik bulurum;her yönden. sonuçta bazen hüzünlenmeyi, arada derin bir 'of' çekmeyi de bilmek lazımdır. ama herşeyin bir dozu vardır, ne her zaman için olumsuz düşünmelidir, ne de sürekli pollyannacılık oynanmalıdır. pozitiflik ve negatiflik arasında bir denge kurulmalıdır, çünkü herşeyin fazlası zarardır...
günün sözü: anlatacak hikayelerim bitmedi henüz, anlaşacak dostlarım tükenmedi... yorgunluk, kırgınlık... hepsi gelir geçer; herşeye rağmen yaşamak güzel!
olumsuz bir kelimeden olumlu bir anlam çıkarmaya çalışmak iyimser bir davranış gibi gözükse de çoğu zaman, karamsar olmanın da iyi tarafları vardır kanımca.
farzı mahal, karamsar olmanın olumsuz yönlerini sıralıyorsanız ardarda sormak isterim çünkü merak ederim ; ayrılık şiirlerini nasıl okursunuz, nasıl hüzünlenirsiniz siz? okudunuz mu hiç, içinde karamsarlıktan nasibini almamış, terkedilmiş bir şairin dizelerini?
sanmıyorum...
" oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul "
derken atilla ilhan ya da ümit yaşar bahsederken yalnızlığından;
"sensizliğin günlüğünü tuttum yine,
bir avuç gözyaşı biraz da isyan.
bir defter dolusu şiir,
senin yokluğunu haykıran.
kendimden bile sakladığım,
konuşmayı yasakladığım
o kelimeyi yazdım yine,
sensizliğimi, yalnızlığımı "
veyahutta sen bendesin derse şiirinin başlığında ümit yaşar,
"ben de seni bekledim durdum
gözlerim ufukta burnum rüzgarlarda
ne cemalini gördüm ne kokunu aldım
aramak sonuçsuz umutlar bahara "
ve iyimser bir yaklaşım sergilemek isterse sevdiğine ama yerleştirirse dizelerine karamsarlığını usul usul;
hangimizi etkilemez ki bu yaklaşım...
olumsuz mana çıkarılsa bile , bir anlamı olmasaydı bunları sahiplenmezdi sanırım insanoğlu.
