(bkz: asosyal insanın güneşi)
şahsen insanlarla iletişim kurmaktan uzak olan biri olarak şunu söyleyebilirim.
kar yağar, sokaklar karla kaplanır, hava soğur, insan sıcak bir ortam arar, kimse sokağa çıkmaz... doğal olarak kalabalık caddeler yerine sakin caddeler oluşur ve benim gezmem için ortam oluşur.
yağmurdada ıslanma endişesi olur kimse sokağa çıkmaz, fakat benim öyle bir derdim yoktur, donuma kadar ıslanırım yeter ki sokaklar tenha olsun...
yani kar ve yağmur çok yararlıdır. doğayı canlandırır benim gibi adamları dışarı çıkartır.
kar yağdıkça kaplar sokakları tarlaları.
bir kaç günlüğüne de olsa örter pisliği.
koca koca herifler bile bi anda çocukluğuna döner.
yağmur öyle değildir.
yağdıkça hüzünlenir insan.
hüzünlendikçe daha da büyür.
kar izmire doğru düzgün yağmaz, yağmur ise eksik olmaz.
ayrıca yağmur diye çocuk ismi olabilir. ama kar diye isim olmaz.
yani ben duymadım. olabilir yani.
(bkz: eksilenmemek için alınan önlemler)
kar, su havzalarının dolması için en önemli kaynaktır. yavaş yavaş erir; eridikçe havzalara dolar.
yağmur, hızlı yağar. az yağarsa bir boka yaramaz. çok yağarsa sel yapar.
ben ikisini de sevmem ama kar daha yararlıdır. özellikle de çiftçiler için çok çok yararlıdır. üzüldüklerini kim neresinden uydurur bilemedim.
Her ikisi de rahmet ve berekettir. Basında çıkan beyaz kâbus, beyaz tehlike haberlerine rağmen hem de. Sâdece şu fark vardır; yağmur hüzünlendirir, kar neşelendirir.
