Bu teori bilimin "teker tekerci" tavrına bir tepki gibidir; Lineerliğe, hesaplama aşkına ve matematiğin doğanın tam yetkin bir dili olduğu hususuna küsuratları gösterek tepkidir. Bütüncül bakışa öneme işaret eder. Bu yüzden makinelerimiz, bilgisayarlarımız bozulur. Tabii ben yalnızca nonlinnerlik ve Bütüncülük açısından bakıyorum. Zaten konuda derin bir yorum yapacak kadar uzmanlığım yok.
Başlangıç durumları aynı olan iki hipotetik sistemin, fakat ileriki sonuçları birbirlerinden tamamen farklı olması durumu sonucu, herhangi bir şekilde birinci veya ikinci sistemin birincil durumlarında yapılacak olan değişikliklerin, birinci veya ikinci durumların son koşul hallerine kayma ihtimallerinin var olduğunu gösteren durumdur. Olasılıksal değil deterministiktir.
Kelebek etkisi tanımı buradan türemiştir.
Yani başlangıç koşullarına dönmeniz her zaman sistemi kaotikleştirmez. Ama böyle bir olasılık da her zaman vardır. Olasılık distribüsyonu için kullanılacak bir sürü garip matematiksel şey vardır ve eliptik grafiklerin yorumunu içerir.
Lyapunov kullanılır. Grafiklerin olası hallerinden farklı hallere gitmesi için gereken minimum bozunmayı hesaplar Lyapunov.
kaos teorisi, kaotik ya da rastlantısal olan süreçleri ele alır. kaosun sözlük tanımı düzensizliği, karmaşıklığı ve karışıklığı ifade etse de kaos teorisi rastlantısallığı, tesadüfiliği, rastgele bir hareketin nesnel koşullar üzerinde hesaplanmayan etkisini ve doğurduğu değişimi ele almaktadır.
kargaşa ve düzensizliğin olduğu bir yerde her şey gelişebilir, hatta bazen rastlantı sonucu en olmayacak şey bile.
bir derece doğruluğa sahip, uzun vadeli tahminde bulunabilmek için, başlangıç koşullarının sonsuz bir doğrulukta bilinmesi gerekir.
kaotik sistemler, sadece düş gücü ürünü olarak üretilmiş veya laboratuar şartlarında oluşturulabilen sistemler değildir. evren, tamamıyla kaotiktir. "en iyi bilinen mekanizma" diye nitelenen olaylarda bile, kaotik dinamiklerin rolünü göz ardı edemeyiz.
sistem bileşenleri, tüm etkileşimler göz önüne alındığında, bir olasılıklar yumağı içinde sürüklenir ve o anki kuantum durumu için geçerli olasılığa doğru bir "çökme" gerçekleşir. yani artık kesin kurallar değil, olasılıklar söz konusudur.
bu teoriye göre yaratılmış ya da yaratılacak tüm deterministik sistemler, ne kadar detaylandırılmış olsa bile kaotik bir yapıya doğru ilerlemek zorundadır, sebebi ise tüm sistemleri çevreleyen evrenin kaos esasına göre var olmasıdır. hiçbir düzen bu gerekçe ile sorunsuz ya da ölümsüz olamaz. adamı sikerler.
1960 yılında Edward Lorenz adlı bir bilim insanının Massachusetts Institute of Technology'deki (mit) bilgisayarında bir hava modeli oluşturmasıyla, Kaos Teorisi'nin ilk adımları atılmaya başlandı.
yapısal olarak bir fizik teorisi ya da matematiksel bir tümevarım değil, fiziksel gerçeklik parçalarının bir bütün olarak eğilimini açıklamaya yarayan bir yöntemdir.
