yabancı ürünlerde paketleme çok iyi olduğundan kalite izlenimini artırıyor ve rafta daha albenili duruyor. yerli üreticilerin ambalaj konusunun biraz daha üzerinde durması gerekiyor.
yerli üründe kalite söz konusudur elbet. tek sıkıntı yabancı ürün kategorisinde daha fazla seçme şansı bulunmasıdır.
nitekim kaliteli ürün alabileceğiniz yerli markalar, maalesef türkiye'de çok az sayıdadır.
ama en iyilerinden bir tanesi için;
yerli diye raks telefon almış pişman olmuş, arzum kahve öğütücü almış pişman olmuş bir vatandaş olabilir.
yerli ürüne sahip çıkıp yerli ürünün kendisini iplemediği vatandaş bu durumda ille de yabancı ürüne rağbet edecektir.
elektronikte tercih ya alman ya japondur artık.zannetmekle kalmamış deneme yanılma yoluyla öğrenmiştir.
ucuz mal alacak kadar zengin değildir kendisi.
Elektronik hariç diğer hemen her sektörde türklerin yaptığı kaliteli ürünler vardır gerçekten.
bir de şu var; bu insanların kaliteyi arttırabilmesi için müşteri şikayetlerine ihtiyaçları var. satış yapıp ciro etmeleri gerek kaliteyi arttırabilmek için. büyümeleri gerek. kalite gökten zembille inmiyor, günden güne arttırılıyor. biraz sabırlı olup mümkün mertebe yerli ürüne yönelmemiz gerek.
böyle bir zannetme mevcuttur ama marka yaratmaktaki beceriksizliğimiz de doğru bir kanıdır.
gıda sektöründen örnekler.
mesela peynir çeşitliliği ülkemizde çoktur ve her yerelde feci kaliteli mandıralar var ama dünya markası olmaya yaklaşamadık bile. bırak dünya markasını ülke içinde bile markalaşamadık.
iyi adım atanlar ise sınırlıdır. ezine iyi adımdır. van zamanında güzel bir adım attı. erzurum da bi ara heveslendi ama yürüyüşe geçen olmadı. her şehrimiz peyniriyle övünürken bu adımcıklar yeterliliğe ulaşmaz. haa bu arada urfa peyniri mozerallayı alt üst eden bi peynirken onun pazarlamasını italyanlara bırakışımız marka yaratamayışımızın en örneklerinden.
başka bir örneğimiz de zeytinyağı. yunanistan bu işte dünya markası. hatta malı bizden alıp yeni ambalajlamalarla bize fahiş fiyattan satacak kadar dünya markasıdır.
marka yaratmak sanıldığı kadar kolay olmayan bir hadisedir ama ürettiğin şeyi başkasının markalaştırması ve kazıklı haliyle bize satması sığırlığımız matematiğine denk gelir.
kaliteli yerli ürünümüz çokça vardır ama marka sayımız azdır veya çoğu yerel seviyededir. başka bir parantez ise ülkemizde büyümek 'az çeşit çok kalite' den 'çok çeşit normal kalite' ye geçiş sanılmaktadır.
kaliteli bu yerli malı gibi değil ayol derler azıcık beyin olsada carelabel ı okusa made in turey yazar. Kendini hakir görmek bizim milletimize ait bir özellik.
Her milletin insanına özgü birşeydir. Nasıl ki bizim halk kişimiz 50 lira Mavi Jeans'e vereceğime, gider 60 liraya Levi'sten alırım diyorsa. Kanada ve Amerika'da da aynı şey geçerli. Oranın kişileri de 50'liraya Levi'sten alacağıma 60 liraya Mavi Jean'sten alırım demektedirler. O yüzden bizim orada 200 tane mağazamız, onlarında burada 200 tane mağazası var
