kalbinin sesinde detone var

Güne gece derin düşünceler ile kapadığı gözlerini daha yeni yeni açmaya çalışarak başlayan, besi hayvanlarını otlatmak için çıktığı dağlarda azığından bir kaç parça koparak devam eden ve hala dün geceden uyanık olup uykuyu mecnun gibi arayan tüm insanlara kucak dolusu günaydın.
Kötü ve zalimlere tez zamanda akıl, fikir.

Aklı olan fakat merhamete dair içinde bir duygu barındırmayan telefonumun mesaj kutusunun geçmişini biraz kontrol ettim. Ne çok tebrik mesajı var. Bayram tebriği, kandil tebriği, gün tebriği.. Bu insanlar hassasiyet gösterip belki toplu belki de özel olarak bu mesajları benim ile paylaşmış. Sonra o mesajları gönderenleri ne kadar tanıdığımı düşündüm. Yine dayanamadım, şunları ekledi fikirlerim yüreğime; Keşke bu hassasiyeti bir mağdurun sesi olmak için, haksızlığa karşı demir yumruk olabilmek için, baskı için, tahakküm için ve birazda zalimlerin karşısında durabilmek için gösterebilseydik. Yine de günleri kutlu/mübarek olsun. Hepsine selamlar.

iyi insan ne yapar? iyi insan bağırmayan herkesi dinler, en güzeline tabii olur. Öyle sudan sebeplere sabun gibi köpürmez. En azından kendi çevresinde becerebildiği, başarabildiği kadar adaletin tesisi için çaba sarf eder. Hiç bir inancını dayatmaz, zorbalık yapmaz. Gerekirse teklif/tebliğ eder. Hakkından fazlasını isteme gayretinde olan insan sayısının çok olduğunu bilsede yine de hakkını arayan insan topluluğunun her daim var olduğunu unutmaz. iyi insandır, kaybetmemeye gayret edelim.

Hangi hede ile uyanıyoruz? Güneş doğduktan batana dek verdiğimiz gayret niçin? iyilik/güzellik adına ne yaptık, ne yapacağız? Herkesten daha çok düşündüğünü sanan düşünceli insanlar neyi değiştiriyor? Servetini servis edenler, menfaat kavgası ile ünlenenler, para alıp para satanlar, koltuk yarışında boy gösterenler, şıkır şıkır konuşup patır kütür zulmedenler ve o batılı güzel sesle anlatanlar hayatlarını kaybetmekten yoksunlar mı? Vicdana merhamete dair olan bir sözü dinlemeye hiç mi tahammülleri yok?

işte şimdi böyle düşünen kalbi ve kanadı kırıklar aşkını ortaya koyarlar ve kaybederler. Yüreğini ortaya koyarlar kaybederler. iki kişiden biri kaybedecekse kazanmaktan imtina eder yine kaybederler. Zalim ile tabağını paylaşmaz, zulme ortak olmazlar. Köşelerde hüznünü kusarlar. Soteliklerde gözyaşları dökerler. imkanı olan bazı kanadı kırıklar dalgaların kıyısındaki banklarında ufukları seyrederler. imkanı olan bazı kanadı kırıklarda bozkırın uçlarında batan güneşin kızıllığına meftun olurlar. Yine de bu kalbi ve kanadı kırık bazı insanlar iyi dileklerini kimseden eksik etmezler.

Herkese ve her şeye rağmen “Dünyayı güzellik kurtaracak. Bir insanı sevmekle başlayacak her şey.”