Kişiden kişiye değişen tepkilerdir. Çevremde gözlemlediklerim; suskunlaşma, içine kapanma, iletişim kurulmaya çalışılınca başını başka yöne çevirme, uzaklaşma vb.
Kalbim kırıldı yine güldüm kalbim kırıldı yine sevdim kalbim kırıldı yine gittim. Ama her defasında gururuma yenik düştüğüm için kendimden nefret ettim. Aciz bedenim kalbime yenik düştüğü için hep bu kadar içerledim. Anlayacağın kalbimi o kadar çok üzdüm ki...
susar , kendi içinde kendisiyle konuşur . sorular sorar kendince cevaplar fakat yine tatmin olmaz. kırgınlık basit bir sebepse bir müddet sonra unutulur gider. eğer sevilen , değer verilen bir insandan darbe alınmışsa işte o kolay kolay unutulmaz. iyileşmeyecek bir yara gibidir. ona da söylenmez fakat insanı içten içe kemirir. hayattan soğutur.
kalbini kıran insanı umursamaz trip değildir bu, çıkıp benim kalbim sana kırıldı demez gerçekten kalbi kırılan insan, karşısındaki insanın ağzından çıkacak kelimelerin bir önemi yoktur. aslında kalbini kıranın hayatından sessizce çekip gider... tabi kalbinizi kıran ailenizden biri değilse.
haaa bir de bir köşeye çekilip ağlar muhtemelen.
